Najnowsze recenzje książek

"Motylek" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Katarzyny Puzyńskiej. Okazuje się ono w miarę udanym, dużo w jej twórczości zalet, które niwelują liczne wady. Zaletą jest duży realizm, właściwie naturalizm w opisach sytuacji, bohaterów i ogólnie rzeczywistości. Postacie są wiarygodnie skonstruowane, wszystkie się między sobą różnią, wszystkie mają swoje wady ale nie brak im zalet, są można tak rzec konkretne i pełnokrwiste. W końcu Pani Katarzyna jest psychologiem. Podobała mi się sielskość...

Pierwsze słowo jakie mi się nasuwa na temat powieści "Amerykańscy Bogowie" to niesamowite. Tu nic nie jest zwyczajne, więcej nic nie jest normalne. Powieść jest bardzo dobrze napisana przez co ma świetny klimat. Bardzo mnie wciągała i zostawiła w umyśle niezapomniane obrazy. W "Amerykańskich Bogach" dużo się dzieje, a sceny raczej szybko następują po sobie. Do tego jest to ambitna książka, mówiąca dużo o wierzeniach pierwotnych i Amerykanach Bohaterami są w dużej części spersonalizowani Bogowi...

"Win kiwnął głową. Uśmiechnął się do swojego odbicia. - Wiesz, o czym myślę? - O czym? - To okropne być brzydkim. - Uhm. Możesz na moment odkleić się od tego lustra? Win westchnął. - To nie będzie łatwe. - Bądź dzielny." Jestem dopiero po piątym thrillerze z cyklu z "Myronem Bolitarem" a mam wrażenie że przeczytałem ich już z piętnaście. Wszystkie z nich powielają schemat. Trzeba jednak przyznać że robią to w dobrym stylu. Mnóstwo w nich humoru, przy którym śmiałem się bez opanowania. Dialog...

"1Q84 tom I" jest oryginalną, ciekawą, pełną niezapomnianych scen, lecz słabo wciągającą powieścią. Książkę czyta się szybko choć jest to literatura dosyć ambitna. Bohaterowie są "rozkręceni" do części pierwszych, autor poświęca dużo miejsca do opisania ich wyglądu, codziennego życia i osobowości. Postacie zachowują się całkiem zgodnie z opisem charakteru. Powieść jest trochę straszna i złowieszcza, Aomame, główna bohaterka jest płatną zabóczynią. Natomiast Tengo główny bohater, jest nauczyci...

W zbiorze opowiadań zatytułowanym "Zagadka Kuby Rozpruwacza" znajduje się 23 krótkie opowiadania. Zdecydowana większość jest moim zdaniem udana, choć niektóre są mniej śmieszne lub mniej ciekawe. Tym razem wojsławicki egzorcysta dużo podróżuje, jeśli nie przestrzennie to czasowo. W tym zbiorze jest dużo przemocy, jednak autor znieczula nas humorem, przez co patrzymy na nią z dystanem. Wiele książkowych zdarzeń jak zwykle jest naciągane, nie mogło przebiegać w taki sposób jaki jest opisane. Niew...

"Bez mojej zgody" to powieść której ciężar emocjonalny jest przeogromny. Mimo że ma pięćset stron z okładem, czyta się ją migiem. Jej akcja wciąga tak, jak czarna dziura materię. Książka opisuje nieszczęścia z jakimi musi zmierzyć się rodzina Fitzgeraldów. Jodi Picoult przedstawia nam kompleksowo rodzinę Fitzgeraldów, każdego członka rodziny, jak i więzi które ich wiążą. Postacie są takie jak rzeczywiste, swobodnie mogłyby wyjść z książki i żyć. Autorka podejmuje się bardzo trudnego zadania opi...

"W obliczu starości, choroby człowiek staje się bezsilny. Bywa, że gdy zajmuje się on kimś bliskim, dopadają go negatywne emocje. Boi się, że nie ma do nich prawa. Że jest jedynym człowiekiem na świecie, który ma dość. Tłumaczy sobie, że nie ma nic złego w rutynie, w nawykach, w dziwactwach starszych ludzi. Karci siebie samego za to, że ma coraz mniej cierpliwości, że coraz trudniej to wszystko znosi. Tymczasem ja myślę, że to normalne. Ludzkie. Człowiek ugina się pod balastem, jakim są starość...

"Błękit szafiru" to druga część "Trylogii czasu", niemieckiej pisarki Kerstin Gier. Sposób prowadzenia pióra może się podobać, jest lekki, zwięzły, mamy trochę humoru. Jednak bardzo mało dzieje się rzeczy niezwykłych, oczywiście poza podróżami w czasie, zwanymi elapsjami. Mamy tu ciekawą historię miłosną Gwendolin i Gideona. Dużo w niej realizmu, takie zauroczenie w jakie popada Gwendolin, przeżywa większość nastolatek. Tym łatwiej jest młodym osobom utożsamiać się z tą postacią. Narratorką...

"Papierowe miasta" Johna Greena, jest oryginalną a może raczej specyficzną powieścią. To książka młodzieżowa, zapełniona przygodami i śledztwem do tego suto okraszona humorem. Niestety sposób prowadzenia pióra nie odpowiadał mi. Mimo że przygody przeżywane przez osiemnastoletnich bohaterów były ciekawe, a akcji nie dało się przewidzieć dzięki licznym suspenom, ja nie potrafiłem się wciągnąć. Nie przejmowałem się losem skąd inąd dobrze wykreowanych postaci. Dialogi bezsprzecznie są plusem, duż...

"Wołanie kukułki" to jednym zdaniem, przegadana powieść. Mnóstwo w niej nadprogramowej dłużyzny, podobnie jak u Cormorana Strike'a nadprogramowych kilogramów. Książka nie wciąga, nie przykuwa uwagi, choć czasami czyta się ją w miarę przyjemnie. Autorka słynnego Harry'ego Pottera nie podołała zadaniu stworzenia, ciekawego kryminału. Jednak w opisywaniu fantastycznych zdarzeń, była nieporównanie lepsza. Postacie są wprawdzie oryginalne ale ich osobowość jest trochę naciągana. Niektóre powieściowe...

Mimo że to "Joyland" nie bawiłem się zbyt dobrze. Mistrz horroru mnie zawiódł. Akcja toczy się bardzo powoli, fabuła nie przykuwa uwagi. King nie stworzył charakterystycznego dla siebie klimatu. Nawet, mimo tego że czas akcji nanizał jak zwykł to robić na początku lat 70-tych. Tym razem jednak nie umiejscowił jej w Stanie Maine lecz Karolinie Północnej nad brzegiem Oceanu Atlantyckiego. Nie wiem czy powieść powinno się zaliczyć do horroru czy raczej do kryminału. W lunaparku doszło do morderstw...

"Malowany człowiek: Księga II" jest pełną niezwykłych przygód, zwięźle napisaną, pochłaniającą całą uwagę powieścią. W drugiej odsłonie "Malowanego człowieka" troje pierwszoplanowych postaci znów zmaga się z okrótnym losem. Nieraz wydaje się że już zginą pożarte przez otchłańce, lub nie podniosą się po kolejnym ciosie wymierzonym przez podłych ludzi, ale są bardzo odważni i nie poddają się do samego końca. A wtedy ktoś im pomaga przeżyć. Peter V. Brett jest pisarzem obdarzonym wielką wrażliw...

"Pancerne serce" jest trzymającą w napięciu, napisaną z literackim zacięciem, smutną i wybitną powieścią. Harry Hole znów stacza się na dno. Tym razem w Hongkongu uzależniając się od hazardu i opium. Oryginalny z niego gość, autodestrukcyjny, nieprzeciętnie zdolny i niepokorny samotnik. Jo Nesbo pisze tym razem trochę delikatniej niż w poprzedniej części cyklu, czyli "Pierwszym śniegu", jednak początek może odstraszać. Powieść czyta się lekko a jej akcja toczy żwawo. Autor nie schodzi z pewne...

"Tatuś Muminka i morze" to bardzo smutna, momentami przerażająca powieść, raczej nie dla dzieci. Niewątpliwie jest to kolejne studium psychologiczne, bardzo dojrzałe, trafnie odnoszące się do czasów w których powieść została napisana. A wydano ją po raz pierwszy w 1965 roku w Szwecji. To studium nie jest pisane wprost, ale można się go dosyć łatwo domyśleć czytając między wierszami. Utwór ma swój niepowtarzalny, niepodrabialny klimat, charakterystyczny dla twórczości Tove Jansson. Muminki to ba...

"Ostatni szczegół" pod względem fabularnym jest świetny, akcja toczy się szybko i nieprzewidywalnie niczym w wyścigach krosowych przez puszczę amazońską. Powieść wciąga, jak nasz ulubiony sport lub nałóg. Mamy tu wątek a właściwie wątki kryminalne, gdyż kilka bardzo wyboistych ścieżek, ma zaprowadzić Myrona Bolitara do odkrycia prawdy i uwolnienia jego wspólniczki z aresztu. A każda ze ścieżek jest zapuszczona, zachwaszczona kłamstwami, z mnóstwem dołków niedomówień. Myron wciąż kroczy jak po om...