Nadprogramowa dłużyzna.

"Wołanie kukułki" to jednym zdaniem, przegadana powieść.
Mnóstwo w niej nadprogramowej dłużyzny, podobnie jak u Cormorana Strike'a nadprogramowych kilogramów.
Książka nie wciąga, nie przykuwa uwagi, choć czasami czyta się ją w miarę przyjemnie.
Autorka słynnego Harry'ego Pottera nie podołała zadaniu stworzenia, ciekawego kryminału.
Jednak w opisywaniu fantastycznych zdarzeń, była nieporównanie lepsza.
Postacie są wprawdzie oryginalne ale ich osobowość jest trochę naciągana.
Niektóre powieściowe "fakty" też są naciągane. Na przykład ten że Strike nie dostał żadnych pieniędzy od trzech klientów. A gdy przyszedł do niego taki który chciał zapłacić z góry to detektyw nie chciał przyjąć zlecenia.
Akcja kryminału toczy się w Londynie, pisarka przynudza opisując jego zabudowania.

Nie polecam tego tytułu, zawiodłem się mistrzyni fantasy.

"Umarli mogą mówić jedynie ustami tych, którzy nadal żyją, i za pośrednictwem pozostawionych po sobie śladów."