Najnowsze recenzje książek

Po przeczytaniu "Nie ma tego Złego" byłam załamana... bo tak szybko ta książka się skończyła. To była fantastyczna przygoda i nie mogłam doczekać się kontynuacji. "Głodna Puszcza" trzyma poziom pierwszego tomu. Bawiłam się przednio. Spotykamy się znowu z tą samą zwariowaną ekipą. To niesamowite, że autor wykreował tylu fajnych bohaterów. Co jeden, to lepszy. Największą sympatią darzę jednak Eliaha. Kiedy tylko się pojawia, wybucham śmiechem. Ten bohater to przegość. Typ w stylu "wszystko mi jedn...

"Szamański blues" to przede wszystkim dobra pozycja dla fanów Dory Wilk, czy w ogóle twórczości pisarki. Jeśli ktoś dobrze się bawił czytając Heksalogię o wiedźmie, to tutaj nie będzie inaczej :) Ten sam styl, bohaterowie, humor. Trudno tutaj nie robić porównań, w końcu to ten sam świat. Postać szamana Witkacego polubiłam zdecydowanie bardziej niż Dorę, więc on jako główny bohater bardzo mi pasuje. Jeśli najdzie mnie znowu ochota na lekką, niezobowiązującą lekturę na dwa lub trzy wieczory, to na...

"Serce na walizkach" to typowy erotyk. Przynajmniej w moim mniemaniu. Ona nieszczęśliwa w wieloletnim małżeństwie, on bogaty, przystojny i wyzwolony bóg seksu. On ją zawsze łapczywie bierze, ona ciągle jęczy. Tutaj mogłabym skończyć, bo przeważająca część książki to ich zbliżenia. Mniej więcej w połowie (jak nie wcześniej) książki te wszystkie sceny seksu zaczęły być po prostu dla mnie nudne. Tylko na chwilkę książka mnie zaciekawiła, jednak apetyt szybko minął. Myślałam, że fabuła nieco się roz...

To moje pierwsze spotkanie z Ziemiańskim i krótko ujmując - bardzo udane. Widziałam już różne głosy, więc jako osoba bezstronna powiem, że można tę książkę czytać nie znając poprzednich. Oczywiście nie dowiedziałam się za wiele o bohaterach (o których ponoć jest sporo w poprzednich częściach), ale zupełnie mi to nie przeszkadzało, bo to nie o ich portret psychologiczny chodzi, a o samą akcję. A akcja nie zwalnia ani na chwilę. Historia jest dynamiczna i bardzo wciągająca. W głównej mierze chodzi...

Poza mną to historia pełna emocji. Poruszająca i dająca do myślenia. Miłość opisana na wszelkie sposoby. Mimo że nie polubiłam się z bohaterką i nie utożsamiłam się z nią (co jest wielkim minusem), to czułam wylewający się z każdej strony ból. Melancholia i głęboki smutek wydzierający się z każdego zdania pobudziły we mnie wspomnienia, tylko że ta historia powinna mnie zafascynować, wciągnąć, a tymczasem ja bujałam w obłokach myśląc o MOICH miłościach, lękach i troskach oddalając się niemiłosier...

Pranie, sprzątanie, gotowanie i świąteczne filmy. I tyle? Cała powieść świąteczna? Nie kupuję tego. Okej, było też kilka problemów życiowo-miłosnych. Główna bohaterka Oliwia to przeokropna zazdrośnica, nijaka, miałka dziewczyna, która niby miała trzymać pieczę nad młodszą siostrą i ich ojcem, a i jeszcze psem. Tak, tego psa musiałam tu dodać, bo w niektórych momentach miałam ochotę krzyknąć i powiedzieć: Hej, czy to opowieść o psie czy o tej rodzinie?! Wiem, że psy są częścią rodziny, sama posia...

Moją uwagę zwrócił tytuł książki, później okładka, a że rzadko czytam opisy pomyślałam sobie, nie wiem czemu, że może to być jakaś fantastyka, może młodzieżówka, kto to wie. Jednak wzięłam się za lekturę bez większych oczekiwań i jakież było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że to zupełnie inny gatunek niż myślałam. Pierwsze wrażenie, bardzo dobre. XVI wieczna Anglia, nawiązania do postaci historycznych i brudny, duszny klimat tamtych czasów - bardzo na plus. Nawet nie spodziewałam się, że tra...

Chciałabym napisać, że to książka zabawnych hiszpankach, poszukujących szczęścia w życiu, o pogodnym i pięknym Madrycie, ale tak nie do końca jest. To przede wszystkim historia o ich łóżkowych podbojach. I tu nie mam na myśli nic złego, po prostu nie spodziewałam się powieści erotycznej, widocznie coś mi umknęło podczas czytania opisu. Książkę wyróżnia dobre poczucie humoru, które bardzo przypadło mi do gustu. Bohaterki są inteligentnymi kobietami przed trzydziestką. Pracują, imprezują, romansu...

Czarna Ćma to książka wzbudzająca niesamowite emocje. Na początku poznajemy Petera i Laurę. Młodzi zakochani przed którymi jest całe życie. No nie do końca... Dziewczyna zmaga się z nieuleczalną chorobą, jednak wszystko idzie ku dobremu. I nagle wszystko wywraca się do góry nogami. Na pierwszy rzut oka historia wydaje się banalna, ale to nie kolejne love story, a zupełnie coś innego... Peter chce dotrzymać obietnicy danej Laurze i postanawia wyruszyć w podróż, która jak się okaże, zmieni jego...

Nie wiedziałam czego się spodziewać, bo rzadko sięgam po ten gatunek. Pierwsze wrażenia - książka ciut przerysowana, niczym serial "Black mirror", a jednak tak bardzo prawdziwa. Jest to i erotyk, i thriller w jednym, co jest ciekawym połączeniem. Zaskakująca, niesamowicie wciągająca i zupełnie pokręcona historia Łukasza, który wpadł w sidła... aplikacji. Dreszcze przechodzą, jak pomyślę, jak można wciągnąć się w tak pozornie niewinną "grę" i zniszczyć sobie życie. Autor świetnie wykreował bohate...

Testamenty to bardzo stateczna powieść, dla mnie aż za bardzo, strasznie się wynudziłam. Nie tego się spodziewałam. Może nie liczyłam, że będzie to książka lepsza niż Opowieść Podręcznej, ale chociaż w połowie tak dobra. Losy kilku zupełnie różnych kobiecych postaci zapowiadały się bardzo ciekawie, oczekiwałam jakichś ciekawych zwrotów akcji czy wydarzeń pełnych wrażeń, w końcu każda z nich opowiadała historię ze swojej perspektywy, to któraś, choć jedna, powinna mi się spodobać, zaciekawić, wz...

Pełna humoru i akcji książka urban fantasy - tak można by w skrócie podsumować. Na pewno może się podobać, na pewno może umilić wolny czas, na pewno jest też tylko przeciętna/niezła. Złodzieja dusz czyta się bardzo przyjemnie z powodu nieskomplikowanej fabuły, ale to przecież za mało, by uznać lekturę za fantastyczną. Fajnie wykreowany jest świat magiczny, tylko fajnie, no bo nie dobrze, bo nie ma w nim nic oryginalnego, ale nie umniejsza to przyjemności z czytania. Co mi najbardziej nie zagrało...

Dawno nie czytałam książki, którą chciałabym tak szybko odłożyć. Jednak przeczytałam Dziedziczkę Jeziora do końca, mimo że chciałam, aby jak najszybciej się skończyła i to nie z powodu tego, że była tak bardzo słaba... Tylko z powodu jej nostalgicznego, nieoczywistego i niepokojącego nastroju. Przez całą historię towarzyszy mi ciężki i duszny klimat porównywalny do powietrza przed burzą, które daje wytchnienie dopiero wtedy, kiedy to wszystko się skończy. I tak się dzieje, kończę czytać, zamyka...

Główna bohaterka, tytułowa nimfomanka Anita, to kobieta w średnim wieku, która opowiada o swoim życiu, w którym niewątpliwie coś poszło nie tak. Poznajemy jej historię od najmłodszych lat. Nie było ciekawie, nie było kolorowo, życie ją zniszczyło, tylko że ona sama nie próbowała za wiele zmienić. Są momenty, kiedy na chwilę (ale tylko na chwilę) przystaje i się nad tym zastanawia, co zrobić, by zacząć od nowa, ale nigdy nie wychodzi... Mam wrażenie, że Anita cały czas się nudzi, jej życie jest n...

Grace, Rosina i Erin, trzy zupełnie różne dziewczyny, które pragną tego samego. Sprawiedliwości. Chcą walczyć o prawa kobiet, mimo że mają tylko po kilkanaście lat. To niesamowicie odważne dziewczyny, ale też wrażliwe i przede wszystkim takie, jak każda z nas, a nie superwomen, które poradzą sobie ze wszystkim bez problemu. Bohaterki mierzą się na co dzień z różnymi problemami, nie tylko z przewodnim tematem jakim jest tolerancja wobec seksizmu, ale też w dużej mierze z odmiennością na tle etnic...