Najnowsze recenzje książek

"Nie uważam się za bohaterkę. Prawdziwi bohaterowie to matki i ojcowie, którzy oddawali mi swoje życie. Ja robiłam tylko to co, serce mi nakazywało. Bohater to ktoś czyniący rzeczy nadzwyczajne. Co ja robiłam to nie było nadzwyczajne. To była zwykła rzecz. Byłam tylko przyzwoita". Trudno sobie wyobrazić, że jeszcze kilkanaście wstecz w Polsce nazwisko Ireny Sendler było nieznane, chociaż bardziej właściwym określeniem byłoby powiedzieć zapomniane. Ustrój komunistyczny w naszym kraju zabraniał m...

„Normalność jest przereklamowana.” C.C. Hunter to kryjąca się pod pseudonimem autorka z USA. W swym dorobku literackim ma już kilka powieści, ale podbój polskich czytelników rozpoczęła od ciepło przyjętej serii „Wodospady Cienia”. Kyle w Wodospadach Cienia – obozie dla paranormalnych istot – czuje się prawie jak w domu... Prawie, bo nadal nie wie kim jest i nie spocznie dopóki się tego nie dowie. Okazją by poznać prawdę jest przyjazd jej dziadków. Niestety jej nadzieja szybko pryska, bo para s...

"Co za durne nazwisko. Kutas, a to ci dopiero! Doktor Kutasiński, cha, cha! Kotasy i kutasy muszą poczekać, bo przede mną ważniejszy problem do rozwiązania – matematyczny". Socjalistyczna rzeczywistość, pełna absurdów i specyficznego klimatu to jeden z motywów poruszanych w literaturze, po który sięgam często i chętnie. Nie dziwcie się więc, że książka ukazująca lata osiemdziesiąte, widziane oczami nadpobudliwej ośmiolatki, wzbudziła moje głębokie zaciekawienie. "Wyspy Naftalinowe" okazały s...

Życie Alexa Woodsa zmienia się diametralnie w momencie, gdy przez dach jego łazienki przebija się meteoryt i uderza go w głowę. Dziesięcioletni chłopiec zapada w śpiączkę, a po wybudzeniu się zdaje sobie sprawę, że stał się gwiazdą tabloidów. Wypadek pociąga za sobą inne wydarzenia, które wpływają na życie Alexa - od padaczki po zainteresowanie meteorytami. To jednak poznanie pana Petersona odmieni jego światopogląd i doprowadzi do złapania go na granicy przewożącego ludzkie prochy. Jeżeli miał...

Trzecia część trylogii jest zawsze tą najbardziej wyczekiwaną. Ci, których seria nie interesowała już dawno odpadli, pozostali jedynie najwierniejsi fani i najbardziej zainteresowani czytelnicy. Nie ma, co się bronić przed tym przymiotnikiem: jeżeli sięgasz po kolejny tom trylogii, to choćbyś nie wiem, jak skamlał/a, oznacza to, że coś Ci się w tej serii podobało. No chyba, że Twój marudny szef pomimo oczywistych przesłanek nienawiści do danej historii, brutalnie Ci ją wciska i każe zrecenzować,...

Wprawdzie Boże Narodzenie już za mną, ale klimat świąteczny wciąż daje o sobie znać. Choinka błyszczy na komodzie światełkami, na regale stoi pokaźna szopka a dziecię wieczorem rozjaśnia pokój zimnymi ogniami. Dlatego też postanowiłam, że jest to dobry moment na przeczytanie ciepłej opowieści o spełnianiu marzeń. A że miałam już przyjemność zatapiania się w książki Krystyny Mirek, wiedziałam czego mogę się spodziewać po zawartości lektury. Czy i tym razem powieść mnie wciągnęła w swój wymiar? Cz...

Zac ma 17 lat i leży w szpitalnej izolatce. Walczy z białaczką. Niedawno miał przeszczep szpiku, teraz musi dojść do siebie, a następnie przejść kolejne badania. Nagle do pokoju obok wprowadza się inna nastolatka. Trudno jest nie zainteresować się dziewczyną, która burzy nudę i ciszę panujące na oddziale. Zarówno Zac, jak i Mia są postaciami charyzmatycznymi. Chłopak był świetnym sportowcem, grał w piłkę nożną i ciężko pracował na farmie. Dziewczyna natomiast robiła za tą popularną, cudowną kr...

Książkę czyta się szybko, powieść pochłania czytelnika bez reszty, budzi refleksję, prowokuje filozoficzne pytania dotyczące dobra i zła i nie tylko, mówi o upadku wartości, braku autorytetów, bandzie karierowiczów, jest bardzo aktualna. Główny bohater Staś od losu dostał wielkie nic, narzeka na rzeczywistość, która jest dla niego prawdziwą prozą. Mimo to, rzeczywistość groteskowa, w której brakuje tylko Mrożka chyba, jest dla bohatera ciekawa, zaś kraina wieszczów to dla niego koszmar, jak dla...

Van Veeteren, emerytowany komisarz policji kryminalnej w Maardam, obecnie właściciel antykwariatu, powraca w wielkim stylu w kolejnej powieści szwedzkiego pisarza, autora wielu światowej sławy bestsellerów, Håkana Nessera pt "Jaskółka, kot, róża, śmierć". Przed nim nie lada wyzwanie - rozwiązanie zagadki tajemniczych zgonów i zniknięć, które w ostatnim czasie miały miejsce w mieście. We własnym mieszkaniu znalezione zostają zwłoki kobiety, która cierpiała na depresję maniakalną. Jej szesnastole...

„Większość ludzi nie jest w stu procentach dobra ani w stu procentach zła.” Już przy nowelkach do tej serii pisałam, żeby autorki jak najszybciej kończyły tą serię, gdyż z każdym tomem, niestety, staje się ona coraz gorsza. Podobnie jest tutaj. Dwa tygodnie od wypożyczenia jej z biblioteki, zajęło mi sięgnięcie po nią, a następne męczyłam się z jej czytaniem, co zazwyczaj u mnie jest przeciwieństwem, gdyż pochłaniam je w zastraszającym tempie. Zoey i reszta bohaterów przekroczyły normy w iryto...

Po książki sięgam z polecenia znajomych, po lekturze zachęcającej recenzji, czy dość wysokiej ocenie na portalach literackich. Są blogi, których właściciele mają dość zbliżone upodobania do moich i czytając ich opinie wiem, że ta lektura może również i mi się spodobać. Po Mroczne siedlisko sięgnęłam dzięki jednemu z blogów, a dokładniej polecenia właścicielki, niestety nie mogę sobie przypomnieć czyja to była strona. W każdym bądź razie zarówno to polecenie, jak i później moje zapoznanie się z f...

Wizja niedalekiej przyszłości, jaką stworzył William Campbell Powell jest zarazem druzgocąca jak i fascynująca. Ludzkość wymiera, a dzieci rodzą się bardzo rzadko, jednak instynkt rodzicielski działa. Oxted, aby wypełnić tę lukę tworzy teknoidy, roboty, które mają pełnić rolę dzieci. Jest jeden mały problem, każda imitacja dziecka ma swoje datę przydatności. „Tylko ludzie umierają. Roboty są maszynami, jak więc może maszyna umrzeć?” (Data ważności, str. 189) Nikt nie wie, kto jest robotem a...

"Wpływ na to, kim jestem i w jakim stopniu się zmieniam, mają ludzie, których spotykam na swojej drodze". Czytanie o pasjach i zamiłowaniach innych ludzi, stanowi dla mnie czasami swoistą lekcję wyzbywania się narosłych podczas życia uprzedzeń. Dotąd uważałam bowiem, iż podróżowanie autostopem w obecnych czasach to wyłącznie dobrowolne i świadome narażanie życia, czyli niebezpieczne zajęcie dla osób, które po prostu postradały zmysły. Po lekturze książki Przemysława Skokowskiego jestem pewna,...

Jak już wspomniałam w recenzji „Rycerza Siedmiu Królestw”, trzy pierwsze części „Pieśni Lodu i Ognia” (w tym trzecia podzielona na dwa tomy) wystarczyły, by oczarować mnie na zawsze. Pisałam tam również, że niecierpliwie czekam na piąty sezon serialu po to, aby w końcu dorwać kolejne części w serialowych okładkach, a „Rycerz Siedmiu Królestw” nieco umilił mi wlokący się czas oczekiwania. Owszem, tak w istocie było, ale niestety tylko przez parę dni. Do kwietnia jeszcze wiele świtów i zmierzchów,...

Od chwili, gdy przeczytałam „Gręo Ferrin” Katarzyny Michalak, nie dawały mi spokoju powody jej popularności. Nieustannie zadawałam sobie pytanie: dlaczego? Recenzja jedynej, podobno fantastycznej (mam na myśli gatunek rzecz jasna), książki autorki wzbudziła spore zainteresowanie, a za owym zainteresowaniem stanęło również pytanie: a inne jej książki czytałaś? Musiałam odpowiadać, że nie; że Michalak to głównie autorka romansów, a ja po ten gatunek nie sięgam bez elementu fantastycznego i… i dota...