Najnowsze recenzje książek

„Uwielbiałam czytać książki, przenosić się w daleki i nieznany świat, gdzie inni mieli problemy, które mnie nie dotyczyły. Chętnie chowałam głowę w piasek,musiałam to przyznać. I robiłam to przy każdej nadarzającej się okazji, jakbym uciekała od życia.'' Pod tym zdaniem Anity, bohaterki powieści Anny Grzyb "Życie z drugiej ręki", mogę podpisać się obiema rękami. Ja też tak mam i chociaż książka jest napisana lekkim językiem i na stronie tytułowej widnieje dedykacja autorki z życzeniami przyjem...

Dopiero od niedawna jestem fanem Pani Magdaleny Kordel, a moja fascynacja jej twórczością zaczęła się od książki „Malownicze. Wymarzony dom”. W czasie lektury przypominał mi się napis umieszczony nad wejściem do Bacówki nad Wierchomlą. Są to słowa mojego ulubionego pisarza Edwarda Stachury: „Odnalazły się marzenia, które włożyłem kiedyś do dziurawej kieszeni”. Od niepamiętnych czasów marzył mi się stary dom z duszą, w którym można by wieść życie ciche i spokojne, z dala od cywilizacyjnego zgieł...

„Małe tęsknoty, ciche marzenia,  zwiewne jak obłok, kruche jak dym. Nieodgadnione w nas duszy westchnienia,  kto by tam nie znał ich”... /Krystyna Prońko/ Tym fragmentem piosenki Krystyny Prońko chciałbym rozpocząć recenzję książki „Dworek pod lipami” Anny J. Szepielak. Trochę mi głupio, ale muszę się przyznać, że to dopiero moja pierwsza przeczytana książka Anny J. Szepielak. Na mojej półce czekają jednak jeszcze dwie książki wygrane w konkursie Sztukatera, więc wszystko jeszcze przede mną. G...

Już sama okładka książki, na której widnieje piękna dziewczyna o niesamowicie smutnych oczach i równie smutny, przystojny facet, przypominający Pawła Deląga, jednego z najsympatyczniejszych aktorów, kształtuje pozytywny stosunek do bohaterów powieści. Akcja rozgrywa się w zapyziałym miasteczku na Dolnym Śląsku, do którego wraca po studiach Magda - świeżo upieczony pedagog. Na tle odrapanych kamienic i ziejących dziurawymi oknami zakładu przemysłowego, zapewniającego niegdyś egzystencję połowie m...

Sięgając po książkę noblisty nie zamierzałem pisać recenzji. Nie czułem się godny oceniania książki uznanego pisarza. Jestem tylko nic nie znaczącym, pełnym kompleksów maleńkim trybikiem wielowiekowej Wszechnicy Jagiellońskiej. Ale w oczach wybitnych profesorów i rektorów UJ spoglądających na mnie z portretów wiszących w auli Collegium Maius, w której wręczane są doktoraty honoris causa, znalazłem milczącą aprobatę i zachętę. Literacka Nagroda Nobla uważana jest za najbardziej prestiżową...

„Ulica Marzycieli" („Eureka Street") wpadła w końcu w ręce marzyciela. Chyba nie mogło być inaczej. Zanim otworzyłem książkę, myślałem w naiwności swojej, że życie na takiej ulicy będzie sielankowe, ale po chwili uprzytomniłem sobie, że życie marzycieli nie może być lekkie, łatwe i sielankowe. Bez względu na szerokość geograficzną, w której żyją, ich marzenia rozbijać się muszą w zetknięciu z twardą rzeczywistością. Czasy nie są romantyczne... Akcja powieści toczy się w Belfaście tuż przed i...

„A skądże to, jakże to, czemu tak gna’ to „Drugie życie”, myślałem cytatem z „Lokomotywy” czytając książkę Andrzeja Sikory. Schorowany i przegrywający walkę z rakiem Michał Jurski, siedemdziesięciotrzyletni szef ogromnego koncernu mówi gdzieś we wstępie takie słowa: „Mam wszystkiego dosyć. Chcę pożyć trochę jak zwykły człowiek. Wąchać zapach ciepłego wiatru, jeść owoce prosto z drzewa, słuchać śpiewu ptaków, widzieć, jak słońce zachodzi za góry, nie śpieszyć się...Całe życie o tym marzyłem.” Dzi...

Ta książka wymyka się wszelkim schematom i tradycyjnym kryteriom oceny. Z jednej strony to bardzo dobra powieść, ale z drugiej strony – trudno powiedzieć, że książka mi się podobała. Słowo „podobała” jakoś tutaj nie pasuje. Dla mnie osobiście ta historia jest zbyt przejmująca i jakieś śmieszne stają się słowa, z którymi spotykałem się czytając różne o niej opinie, że: „Książkę czyta się z wielką rozkoszą”, że to „Jedna z najpiękniejszych książek jakie w życiu czytałam”, że „To naprawdę cudowna...

Przeczytałem nie tylko powieść, ale również wiele recenzji o książce, wiele komentarzy... i jestem zawiedziony i rozbity. Może recenzję powinien napisać ktoś starszy mający szerszą perspektywę i zdrowy osąd chorej rzeczywistości, ktoś w wieku pośrednim między wiekiem bohatera i autora powieści. Wypadło na mnie. W początkowej fazie czytania powieści miałem za złe bohaterowi, że będąc adiunktem w dziedzinie komunikacji społecznej i prowadząc kurs, którego przedmiotem jest poezja romantyczna i...

Gdyby to zależało ode mnie, przyznałbym autorowi za tę właśnie książkę literacką nagrodę Nobla, albo uczynił ją przynajmniej lekturą szkolną na poziomie liceum. Książka ukazuje, że środowisko stworzone przez konsumpcyjny styl życia nie pasuje do nas. Wyrodniejemy w nim moralnie i umysłowo i tak naprawdę nie jesteśmy w nim szczęśliwi, ponieważ przynosi coraz większe tempo życia i brak czasu na refleksję, na rodzinę, na psa... Temu konsumpcyjnemu stylowi życia przeciwstawia prostotę, życie w harm...