Mądrość Toskanii

"Tak naprawdę człowiek niewiele potrzebuje do szczęścia: dachu nad głową, dobrego obiadu na stole trochę świeżego powietrza, poczucia bezpieczeństwa, rodziny oraz dobrych przyjaciół... no dobrze, warto jeszcze wspomnieć o piwniczce pełnej wina..."

"Kiedy człowiek budzi się każdego ranka we własnym domu, a nie na jakichś sztucznych przedmieściach czy mikroskopijnym mieszkanku, widzi słońce wschodzące nad wzgórzami, a zamiast betonowej dżungli zielone drzewa, czuje świeżość nadchodzącą wraz z porankiem i życie tętniące w stajni zamiast smogu i spalin samochodowych, spogląda do góry w niebo zamiast w panele na suficie i wdycha czyste powietrze pełna piersią, zamiast siedzieć w zamkniętym małym pomieszczeniu... w porównaniu z tym niby – życiem przerzucanie obornika nabiera nagle cech raju na ziemi."

"Kultura konsumpcyjna sięgnęła szczytu, gdy wszyscy uwierzyliśmy, że dobra materialne mogą zastąpić życie pełne pasji, a kolejne przedmioty przyniosą nam szczęście, spełnienie, miłość i radość. Nie zdawaliśmy sobie wtedy sprawy, że jest wręcz odwrotnie.

Toskańczycy są niezwykli nie z powodu rzeczy, które posiadają, ale z powodu rzeczy, z których postanowili zrezygnować."