Najnowsze recenzje książek

Książka przyciąga wzrok urokliwą okładką, zachęca też do lektury opisem. Wygląda na coś wartościowego, po co warto sięgnąć. I tak w istocie jest. Historia opisana w książce jest nie tylko wyjątkowo ciepła, ale też pouczająca. Opowiada o trudnym wchodzeniu w dorosłość, o pierwszych miłościach i wszystkich komplikacjach z tym związanych. A także o problemach większego kalibru. O wątpliwościach, rozczarowaniach, relacjach rodzinnych, a także seksie i antykoncepcji. Oraz o całkiem przyziemnych spraw...

Świetna pozycja! Dobrze napisana, wciągająca, zdecydowanie nie pozwala się nudzić. Tym, co zasługuje w niej na uwagę jest bez wątpienia bardzo oryginalny pomysł na fabułę. Autorka poszła w dobrą stronę i udało jej się konsekwentnie fabułę poprowadzić. Również bohaterowie są w powieści dopracowani i przede wszystkim wiarygodni. No i dają się lubić, a to ogromny plus. No a pewien demon to postać, do której można nawet powzdychać. Wartka akcja umila czytanie, a plot twisty, których również w książc...

„Święto ognia” to bardzo kameralna, spokojna i refleksyjna powieść. Dystans między bohaterami a czytelnikiem jest tak niewielki, że wydaje się nam, że nie obserwujemy ich z boku, a dzielimy z nimi życie, przyglądamy się im od wewnątrz. Tak samo odczuwa świat jedna z sióstr, ta niepełnosprawna, która całymi dniami siedzi i obserwuje wszystko przez szybę okna. Wydaje się, że Nastka widzi więcej niż inni. Jak to możliwe, skoro jest tak bardzo chora? Łucja z kolei ciągle dąży do perfekcji, nie potra...

Pan Małecki nie zaskoczył mnie tym razem aż tak bardzo, jak podczas lektury „Nikt nie idzie”. Wiedziałam już mniej więcej, czego oczekiwać. Nie zawiodłam się, ale też efekt zaskoczenia był dużo mniejszy. „Horyzont” to opowieść o ludziach, pokiereszowanych przez życie i nie potrafiących się w tym życiu odnaleźć. O ludziach szukających odkupienia. Zuza i Maniek. On, żołnierz, który wrócił z Afganistanu, z miejsca, które go odmieniło. Ona odkryła sekrety swojej rodziny i to ją zniszczyło. Oboje ni...

Do tej pozycji podchodziłam jak pies do jeża. Nie kusiła mnie okładką, mogę powiedzieć, że nawet zniechęcała. Wydawało mi się, że będzie ciężka w odbiorze, że nie podołam, że mnie nie zainteresuje. Zainteresowała, a czytało się świetnie. Autorka operuje przepięknym, poetyckim językiem. I chociaż nie jest to styl, do którego jestem przyzwyczajona, cieszę się, że nie odłożyłam tej książki na półkę i nie zapomniałam o niej. "Saharysjkie dni" to klasyk. Mało tego klasyk literatury tajwańskiej. Ksi...

Nie wierzę rekomendacjom na okładkach. Szczególnie od znanych osób, które zachwalają jednym, dość oklepanym zresztą, zdaniem debiutancką powieść jakiegoś nieznanego autora. Tu na okładce czytamy: „Fantastyczny thriller, pełen napięcia i zwrotów akcji”. Wszystko fajnie, tylko zastanawiam się, czy aby na pewno Lee Child czytał tę samą książkę co ja? Bo w tej wypowiedzi nie wszystko mi się zgadza. Ze stwierdzeniem, że fantastyczny nie będę dyskutować, bo to rzecz gustu. Jednak nie jestem przekonana...