"Czy jest jakieś bardziej zaszczytne zadanie dla całego narodu, niż być wzorem społeczeństwa, które pokłada ufność w Bogu i powierza Mu rozbite fragmenty swojego życia społecznego, tak aby Pan je posklejał i naprawił? Najnowsza historia tego narodu dowodzi, że Bóg może dokonać niezwykłych cudów pośród ludzi, którzy w nim trwają i którzy pokładają nadzieję w Jego obietnicach."
Dodał: marzyciel
Dodano: 28 IX 2016 (ponad 8 lat temu)
"Jesteśmy najbardziej skupieni na sobie, gdy jesteśmy przygnębieni. Nic nie potrafi osłabić naszej naturalnej siły tak bardzo jak przedłużające się obniżenie nastroju. Ale kiedy podejmujemy wysiłek, by nabrać dystansu do siebie, i zaczynamy się koncentrować na potrzebach innych i myśleć, jak im służyć, zaczynamy zdrowieć. Służenie to balsam i dla duszy, i dla ciała."
Dodał: marzyciel
Dodano: 25 II 2016 (ponad 9 lat temu)
"- Nie spotykają się ludzie na próżno. Każdy człowiek, którego poznajemy w życiu, jest nam, my jemu wierzycielem lub dłużnikiem. Czym właściwie, życie wskaże. Żeby nowych krzywd nie popełnić, nowych zobowiązań ciężkich nie zaciągać, a stare spłacać jak najprędzej... kochać trzeba każdego. Wtedy się nie zbłądzi.
Twarz jej przybrała znowu wyraz powagi potężnej uroczystości, majestatu idei – potem jej oczy rozbłysły łagodnie, usta się uśmiechnęły litośnie.
- Będę czuwać nad tobą! - rzekła, kładąc mu dłoń na ręku. - Żal mi cię … daleko ci jeszcze do drogi!"
Dodał: marzyciel
Dodano: 19 II 2016 (ponad 9 lat temu)
"Zawsze było jej żal opuszczonych budynków. Zdawało się, że stare mury wciąż marzą o minionych szczęśliwych dniach, wspominają dawne czasy, gdy w ich wnętrzu tętniło życie. I teraz odniosła wrażenie, że wraz z jej przybyciem w dom wstąpiła nadzieja na lepsze czasy."
Dodał: marzyciel
Dodano: 13 VII 2015 (ponad 9 lat temu)
"Świat nie jest pozbawiony wad, to prawda, ale zdecydowanie przeważają w nim zalety. Życie jest krótkie, zatem nie warto go marnować na zadręczanie się, że coś nie jest idealnie doskonałe. Trzeba cieszyć się drobiazgami, żyć chwilą. Prawdziwa królowa życia ze mnie. Mieszkam na wsi, zadowalam się byle czym, a potrafię się cieszyć ze świeżo rozkwitłego kwiatka na łące."
Dodał: marzyciel
Dodano: 13 VII 2015 (ponad 9 lat temu)
"Kwiaty właśnie zakwitły i powietrze przenikał ten jedyny w swoim rodzaju zapach. Czuło się w nim słońce, radość życia, promieniowanie szczęśliwego świata."
Dodał: marzyciel
Dodano: 13 VII 2015 (ponad 9 lat temu)
"Z życiem jest, jak z kroplą wody. Weź ją pod mikroskop: będzie stekiem wstrętnych, pożerających się i pożeranych, ginących się i rodzących potworów; spójrz na nią przez słońce: zobaczysz tęczę i brylant. Wszystko zależy od sposobu traktowania, od punktu widzenia. Być dobrym, to patrzeć na to wszystko przez słońce."
Dodał: marzyciel
Dodano: 16 VI 2014 (ponad 10 lat temu)
"Wywalili mnie z boiska i nawet nie jestem już na ławce rezerwowych. Czerwoną kartkę dostałam za metrykę. Za karę, że jestem stara.
W domu nie umiałam się odnaleźć. Błąkałam się po pokojach. Łażenie po centrach handlowych nie przynosiło ulgi. Wracałam więc do domu. Brałam do rąk książkę i okazywało się, że nie umiem czytać. Przewracałam kartki, litery nie składały się w zdania... Włączałam telewizję. Koszmar. Durne memlanie, reklamy gówien, idiotyczne seriale dla półmózgów, programy dla dzieci. Siedziałam w fotelu i beczałem. Nie umiem żyć..."
Dodał: marzyciel
Dodano: 04 IV 2013 (ponad 12 lat temu)
"Poszedłem tam, gdzie nie było już prawie ludzi, gdzie rozciągała się ziemia jałowa, porośnięta dziką i skąpą roślinnością. Na pustyni pragnąłem jednego tylko spotkania: z samym sobą. Wierzyłem, że u kresu mojej samotności odkryję siebie. Z początku nic się nie działo. Moje odczucia były całkiem bezosobowe: rozdrażnienie, zmęczenie, głód, strach o jutro...
Nie odnalazłem siebie w głębi tej pustyni. O nie. Odnalazłem Boga."
Dodał: marzyciel
Dodano: 19 II 2013 (ponad 12 lat temu)
"Skoro dla tak wielu z nas cywilizacja jest źródłem cierpień, to może to nie my nie pasujemy do tego świata, lecz świat do nas. Może pora zmienić świat."
Dodał: marzyciel
Dodano: 08 IX 2012 (ponad 12 lat temu)
"Wydaje mi się, że jest pan z natury melancholikiem.
Romantycznym cholerykiem. Lubię samotność, lubię ciszę, nie lubię zgiełku i siedzę głównie na wsi lub w Szwajcarii. A z drugiej strony, kiedy mi się coś nie podoba, coś mnie denerwuje, to nie potrafię być obojętny i nie bywam dyplomatą. /Zbigniew Preisner/"
Dodał: marzyciel
Dodano: 17 VII 2012 (ponad 12 lat temu)
"Luksus życia w górach polega na rozległości horyzontu. Regularne spoglądanie na szeroki horyzont wzmacnia duszę człowieka i pobudza jego ekspansywną naturę."
Dodał: marzyciel
Dodano: 12 VI 2012 (ponad 12 lat temu)
"- Dziś wszyscy przegraliśmy. Zachód nas połknął, zmiażdżył i kropka. Wlazł do każdego kąta – do naszej zupy, cukru i majtek. Ale pewnego dnia, za jakieś tysiąc lat, zniszczymy ten spisek i wyciągniemy go z naszej zupy, gumy do żucia i z naszych serc. Zemścimy się. A teraz zjedz miętusa i nie płacz.
Nie wiem, czy było to pocieszenie, jakiego szukałem."
Dodał: marzyciel
Dodano: 17 V 2012 (ponad 13 lat temu)
"Tych, którzy się wahają, wątpią, powolnych, nieporadnych, chorych, starych, uczciwych, ze wsi, nieelokwentnych, nadwrażliwych, śmiesznych, zbytecznych, nieułożonych, wątłych, niezdarnych, nieśmiałych, kruchych, opóźnionych, umierających, wyczerpanych, wytarmoszonych, wycyckanych, tych, w potrzebie i w bólu – wszystkich ich trzeba wdeptać w błoto."
Dodał: marzyciel
Dodano: 25 IV 2012 (ponad 13 lat temu)
"Przyrzekłem sobie, ja, Janek Pradera, włóczęga i były student, trzy lata archeologii słowiańskiej, ścigany ongiś niesłusznie , jak się później okazało, przez władzę ludową, ścigany ciągle i nieustannie, jak się na pewno kiedyś okaże, przez mgłę, człowiek zwinny jak guma, twardy jak stal i kruchy, kruchutki, kruchuteńki jak szkło; przyrzekłem sobie ja, że nie dam się pognębić, że nie dam pognębić siebie takiego, jaki jestem: zakochany niewymownie, niewypowiedzianie przepięknie w Tobie zakochany, dziewczyno najmilsza, Gałązko Jabłoni życia mojego mglistego. I niech sobie będą wszyscy mądrzy ze swoimi rozumami, a ja z moja miłością niech sobie będę głupi."
Dodał: marzyciel
Dodano: 25 IV 2012 (ponad 13 lat temu)
"Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie. Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu. Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy. Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy (...) Zmęczony ciemnością. Czuję głównie ból. Jest go za dużo."
Dodał: marzyciel
Dodano: 06 III 2012 (ponad 13 lat temu)