Najnowsze recenzje książek

Wreszcie wpadła w moje ręce. Czekałam w kolejce w bibliotece parę ładnych miesięcy, żeby wreszcie dowiedzieć się, co to za "bomba". Nie jestem fanką Karoliny Korwin-Piotrowskiej. Nie rozumiem jej fenomenu. Mignęła mi raz w programie Na językach i akurat zaciekawiło mnie to, co tam mówiła. Kojarzę ją sprzed wielu lat, ale raczej mój stosunek do tej pani był chłodny, a może nawet obojętny. Teraz jest kolejną osobą, która wzięła się za pisanie książek. Tak, książek, ponieważ na okładce wyraźnie wi...

Nie da się ukryć – książka jest pięknie wydana i cudownie trzyma się ją w ręku. Jednak poza okładką, mamy jeszcze treść… A recenzja to nie jest miejsce, w którym możemy piać peany na cześć okładki. Nie jestem zagorzałą fanką Whitney. Lubię jej muzykę, jej piękny głos i nawet film Bodyguard, który jest trochę naiwny i babski. Sięgnęłam więc po książkę Whitney, którą znałem, aby dowiedzieć się czegoś więcej o tej niezwykłej artystce, aby lepiej ją poznać. Może nawet po to, by zrozumieć, co sprawi...

Właśnie tak powinny być pisane książki podróżnicze. Z lekkością pióra, z dystansem do siebie, z polotem – tak najkrócej bym to ujęła. Książka Cisza wciąga od samego początku. Stefan Czerniecki opisuje w niej swą podróż po Peru i Ekwadorze i robi to tak umiejętnie, że aż brakuje mi słów podziwu dla niego. Lekkość jego pióra sprawia, że od pierwszych kart już darzę sympatią autora. Świetnie się czyta, wciąga, a do tego miejscami jest zabawnie. Autor ma dystans do siebie, pokazuje przygody gringo...

Zazwyczaj jest tak, że gdy nastawiam się pozytywnie do książki, którą dopiero mam przeczytać (a po opisie wydaje się być świetna), okazuje się ona totalnym nieporozumieniem. Do Pozwól, że ci opowiem… bajki, które nauczyły mnie, jak żyć podeszłam sceptycznie, mimo że uwielbiam wszelkie bajki i baśnie (te prawdziwe nie są przecież dla dzieci). W zasadzie nie wiem, skąd się brał mój sceptycyzm. Może dlatego, że nazwisko autora niewiele mi mówiło, a gdy czegoś lub kogoś nie znamy zawsze mamy w sobie...

Watykan, Stolica Apostolska, Rzym – miejsca, które intrygują. Mają tajemnice, które chce się odkryć, zgłębić. Dają również szerokie pole do spekulacji, co, gdzie, kiedy i jak się wydarzyło, zwłaszcza jeśli chodzi o sprawy związane z Kościołem i jego początkami. Książka Czas burzy wciąga od pierwszych stron. Napisana prostym językiem (co jest zarówno zaletą, jak i wadą), dlatego pochłania się ją jednym tchem. Jednak z drugiej strony, język wydaje mi się momentami zbyt prosty, dialogi zbyt powierz...

Myślałam, że tej książki nie zmęczę. Czytanie jej było dla mnie istną mordęgą. Autorka od początku sili się na żarty, które w ogóle nie są śmieszne. Do tego ma okropną manierę ciągłego używania słowa "natenczas". Być może wydaje się jej, że dzięki temu jest bardziej elokwentna, ale dla mnie jest to strasznie irytujące. Książka ta to jedna wielka nuda. Kiepsko prowadzona narracja (o błędach językowych i interpunkcyjnych nawet już nie chce mi się wspominać, bo ostatnio to standard, że w książkach...

Przeczytałam wczoraj książkę Blondynka w Himalajach Beaty Pawlikowskiej i wprost musiałam się podzielić swoimi przemyśleniami. Mianowicie, jest to najgorsza - jak do tej pory - książka z serii Dzienniki z podróży tejże autorki. Nie przepadam za samą Pawlikowską. Uważam, że jest przemądrzała, niewiele tak naprawdę wie o miejscach, do których podróżuje, a o kulturze tychże miejsc - prawie niczego nie wie. Jednakże, mógłby ktoś zapytać, po co więc czytam jej książki? Śpieszę z odpowiedzią. Po pier...