Antygona

Jak dla mnie, to jeden z lepszych dramatów, pomijając to, że jest wiele nawiązań do moich ulubionych grekich bogów :) A co wy myślicie? ;d

Akcja rozgrywa się w Tebach, gdzie ginie dwóch braci. Jeden z braci ginie jako bohater, a drugi jako tchórz. Antygona postawia złamać zakaz Kreona - aktualnego władcy Teb i dokonuje symbolicznego pochówku brata. Zostaje za ten czyn zamurowana w grobowcu, gdzie popełnia samobójstwo. Syn Kreona Hajmon, który był narzeczonym Antygony przebija się mieczem. Na wieść o tym zabija się również Eurydyka - matka Hajmona.
Kreon zatem traci wszystkich najbliższych i żałuje swoich czynów.

Tragedia napisana jest trudnym językiem, jednak mi czytało się ją znakomicie i szybko.

Nasłuchałam się słów: nuda, trudny język, beznadziejne rymy.
Dla mnie bzdury!
Kiedy tylko zaczęłam czytać bardzo się wciągnęłam.
Mnie czytało się "Antygonę" lekko i bardzo mnie wciągnęła.
Bardzo polubiłam tytułową bohaterkę, za jej niezwykłą odwagę.
Polubiłam również książkę za to, jak ukazała walkę między jednostką a władzą, obowiązkiem wobec prawa a bogów oraz nieuchronność losu. Poruszająca lektura.