Dramat ten, jeden z najpiękniejszych wśród utworów Sofoklesa i wśród tragedii wszystkich narodów i wieków, osnuty jest na podaniach tebańskiego rodu, pochodzącego od założyciela Teb, Kadmosa.
To dzieło o charakterze uniwersalnym - niesie przekaz aktualny zawsze i wszędzie. Heroiczna bohaterka Sofoklesa przekonuje o istnieniu odwiecznych, niepisanych, tkwiących w nas praw moralnych, boskich z pochodzenia i niewzruszalnych, którym sprzeniewierzyć się nie wolno, nawet gdy ceną za dochowanie im wierności staje się własne życie. [edytuj opis]
Akcja rozgrywa się w Tebach, gdzie ginie dwóch braci. Jeden z braci ginie jako bohater, a drugi jako tchórz. Antygona postawia złamać zakaz Kreona - aktualnego władcy Teb i dokonuje symbolicznego pochówku brata. Zostaje za ten czyn zamurowana w grobowcu, gdzie popełnia samobójstwo. Syn Kreona Hajmon, który był narzeczonym Antygony przebija się mieczem. Na wieść o tym zabija się również Eurydyka - matka Hajmona.
Kreon zatem traci wszystkich najbliższych i żałuje swoich czynów.
Tragedia napisana jest trudnym językiem, jednak mi czytało się ją znakomicie i szybko.
Dodano: 12 VIII 2012, 17:23:40 (ponad 13 lat temu)
00
Nasłuchałam się słów: nuda, trudny język, beznadziejne rymy.
Dla mnie bzdury!
Kiedy tylko zaczęłam czytać bardzo się wciągnęłam.
Mnie czytało się "Antygonę" lekko i bardzo mnie wciągnęła.
Bardzo polubiłam tytułową bohaterkę, za jej niezwykłą odwagę.
Polubiłam również książkę za to, jak ukazała walkę między jednostką a władzą, obowiązkiem wobec prawa a bogów oraz nieuchronność losu. Poruszająca lektura.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: