Macbeth i Banquo, generałowie armii królewskiej, wracając do domów po zwycięskiej bitwie, spotykają na swojej drodze trzy czarownice. Przepowiadają one pierwszemu z nich rychłe wyniesienie na króla, drugiemu pozostawiając jednak przywilej poczęcia królewskiego rodu. Jest to punkt wyjścia dramatu władzy, ambicji i upadku bohatera, w którym, za sprawą żony, przepowiednia przeradza się w obsesję.
Macbeth zadziwia tempem rozwoju tragicznych zdarzeń. Lecz jest w tym tempie, podobnym od burzy - a burzliwa noc towarzyszy upiornym zdarzeniom na zamku Inverness - wyrażny, potężny zamysł artystyczny, a chyba także filozoficzny. Lekceważący historię Macbeth jest tragedią psychologiczną, jest dziełem rozważającym zagadnienia moralności władzy i władcy, jest jednak przede wszystkim studium zbrodniczego obłędu, fatalnego łańcucha morderstw, którego przerwać nie sposób, gdyż spaja go zarówno obłędna wyobraźnia, jak obłędna trwoga. [edytuj opis]
Dodano: 12 VIII 2012, 19:59:01 (ponad 13 lat temu)
00
Kolejna lektura, którą przeczytałam z przyjemnością. I jestem zachwycona.
Na pewno wiele u mnie zyskała, dzięki temu, że Szekspir złamał wiele zasad dramatu antycznego. W szczególności to, że postacie są bardzo złożone. Nie są przewidywalne. Autor świetnie też skonstruował obraz psychiczny tytułowego bohatera i jego żony oraz zawarł ironię w tych postaciach.
Akcja jest zwrotna i zaskakująca. Ten, kto nie słyszał o tej tragedii i sięga po nią po raz pierwszy będzie zaskoczony i na pewno wciągnie go całość.
"Makbet" zresztą mówi o szaleństwie, ambicjach, żądzy władzy. Tragedia pełna intryg i morderstw. Lektura, która daje do myślenia. Ponadczasowa książka.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: