Recenzje książki Księga cmentarna

Do niedawna Neila Gaimana kojarzyłam wyłącznie jako autora książki, na podstawie której powstał dobrze obsadzony „Gwiezdny Pył”. Film podobał mi się, a po tym jak doszły mnie głosy, że jest niczym w porównaniu z książką, miałam zamiar w niedalekiej przyszłości sięgnąć po tę pozycje. Minęły miesiące, a to postanowienie wyparowało z mojej głowy, nie pozostawiając żadnego śladu po zainteresowaniu Gaimanem. Opowieść o żywym chłopcu, wychowywanym przez duchy – jak głosi tekst na skrzydełku okładki...

Po dłuższej przerwie wróciłem do Gaimana. "Księga cmentarna" podobnie jak inne pozycje tego wybitnego twórcy fantasy, pełna jest niesamowitości, niepowtarzalnego, mrocznego ale baśniowego klimatu. Książka ta stanowi przykład ogromnej wyobraźni autora, dzięki czemu czytanie sprawia wielką przyjemność. Dziecko a właściwie roczne niemowlę cudem ucieka z domu przed Jackiem, który morduje mu rodziców i siostrę. Bobas dostaje się na cmentarz, otrzymuje tam swobodę cmentarza i staje się jego mieszkańc...

"Oto opuszczona kaplica pogrzebowa, żelazna brama zamknięta na kłódkę, bluszcz pnący się po ścianach wieżyczki, małe drzewko wyrastające z rynny na wysokości dachu." Księga Cmentarna to książka opowiadająca historię Nikta Owensa, który jako małe dziecko w noc zabójstwa jego rodziny trafił na cmentarz. Od tamtego czasu chłopiec żyje wśród duchów, którzy się nim opiekują, są jego przyjaciółmi i nauczycielami. Niestety nie może żyć wśród normalnych ludzi, gdyż zabójca nadal na niego czyha....

Życie potrafi zaskoczyć na każdym kroku. Nigdy nie trzeba być pewnym, że to wszystko, co nas otacza, jest stałe. Czasami po prostu nasz świata obraca się o sto osiemdziesiąt stopni i nie mamy na to najmniejszego wpływu. Nie pozostaje nam nic innego niż zaakceptować to i iść dalej. Powoli przyzwyczajać się do nowej sytuacji i nauczyć się po prostu żyć, doceniać to co mamy i akceptować nieuniknione. Jednak nie oszukujmy się... Takie rzeczy tylko łatwo się pisze. W końcu co innego naprawdę to przeż...

... przynajmniej w wersji Gaimana. Już od dawna chcialam, przeczytać jakąś książkę Gaiman'a. Myslałam, że na nasze pierwsze spotkanie wybiorę Koralinę [jako, że oglądałam nie tak dawno ekranizacje] , jednak złożyło się inaczej i na wspaniałe święto jakim są Mikołajki dostałam akurat tą część. Wcześniej o Geiman'ie słyszałam z dwóch źródeł. Od mojego przyjaciela zafascynowanego tym autorem [przeczytał jego wszystkie dzieła, łącznie z komiksami] oraz po obejrzeniu całkiem niezłego filmu pt....