Piotr Skupnik już po raz kolejny zabiera czytelników do świata królów i jarlów, gdzie toczono pojedynki na miecze i inną broń sieczną. Wracamy do czasów władcy Bolesława, jego syna Mieszka i wnuka Kazimierza. Chrześcijaństwo jest wówczas czymś nowym na słowiańskich ziemiach, a ludność nie do końca wyzbyła się jeszcze swoich starych wierzeń.
Tym razem Gniewomir na początku wybiera się do Poznania, by odstawić na dwór księżnej Rychezy swoją córkę i jej syna Żitimira, a także jego siostrę Miłkę. Pozostawia tam zaufanych ludzi, by strzegli małego Kazimierza oraz jego wnuka. Żitimir bowiem jest nieślubnym synem Bezpryma, przyrodniego brata Mieszka. Nikt jednak nie może się o tym dowiedzieć, gdyż dziecko byłoby wówczas w niebezpieczeństwie. Wymyślono więc intrygę, by ukryć podobieństwo chłopca do ojca, którą bezzwłocznie wcielono w życie. Przy okazji Gniewomir spotyka się z władcą i doradza mu oraz dzieli się swoimi wątpliwościami, co do przyjaźni Mieszka z Miecławem… Punktem kulminacyjnym pierwszej części i momentem przełomowym staje się koronacja Bolesława Chrobrego i jego rychła śmierć, a następnie przejęcie władzy przez Mieszka II Lamberta.
W części drugiej Gniewomir stawia się na wezwanie władcy Duńczyków. Sytuacja się komplikuje, gdyż okazuje się, że najprawdopodobniej przyjdzie mu stanąć do walki ze swoimi krajanami – Norwegami, a może nawet w bitwie przeciwko własnemu bratu. Gniewomir stara się rozwiązać sytuację bez użycia siły, jednak, gdy chodzi o władzę i honor, trudno czasem powstrzymać ludzkie zapędy. Dochodzi więc do bitwy…
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 