Złodziejka głosu

"Dostałam ślepca. Uczyłam się na nim,
jak opisywać kolory. Jak wylewać krew
na białe plamy oczu. Przytykałam jego dłonie
do miejsc, w których bije serce barwy.
Chciałam, żeby roztarł między palcami
lepkie krople. Mówiłam: Dotknij.
Wnętrze żywego ciała jest czerwone.
Powtarzał za mną, aż zapamiętał czerwień."

"Niech pani to czymś wypełni,
czymś, co się wydaje słuszne:

Zaczęła się od Zofii i Wojciecha,
a potem nie umiała skończyć."

"Jak długo będę tłumaczyć mezalians z literaturą? Ilu jeszcze
pustym stronom powiem: nie pamiętam waszych imion, naprawdę.
Jestem bezdenna, nic we mnie nie osiada. O czym się mówi – tonie,
co trzeba wiedzieć – opada. Jak czerwone krwinki w osoczu,
kiedy już ich nie porusza skurcz serca. Jestem bez serca,
nie bije we mnie żaden nurt. Tylko język – wiano."