Shogun: Powieść o Japonii

"-[...] Umiesz pływać?
- Tak.
- To dobrze. Ja się nie nauczyłem. To zbyt niebezpieczne. Jeżeli tonąć, to raz-dwa, a nie powoli, no nie?"

"- Jesteś dzielna i piękna.(...)
- Nie jestem dzielna i nie jestem piękna. Piękne są miecze, piękny jest honor.
- Piękna jest odwaga, a ty masz jej pod dostatkiem."

"[Toranaga]zdumiał się zadziwiającą łatwowiernością ludzi. Niebywałe, że nawet najsprytniejsi i najmędrsi często widzieli tylko to, co pragnęli widzieć, rzadko zaglądając za fasady cienkie jak papier. Albo odrzucali rzeczywistość, widząc w niej fasadowość. A kiedy zawalał się im świat i na klęczkach rozcinali sobie brzuchy, podrzynali gardła lub trafiali zesłani do świata wiecznych lodów, rwali koki na głowie, rozdzierali ubrania i biadali nad swoją karmą, oskarżając bogów, kami, los, swoich panów, mężów, wasali - wszystko i każdego, z wyjątkiem siebie. Bardzo dziwne."