Tytuł oryginału: The Dirt on Clean an Unsanitized History
Tłumaczenie: Aleksandra Górska
Czystość w rozumieniu starożytnych Rzymian oznaczała dwugodzinną kąpiel w łaźni, skrobanie całego ciała specjalnym narzędziem, a na koniec – namaszczenie go oliwą. XVII-wieczny Francuz uznawał, że jest czysty, gdy własne (i cudze) „wyziewy cielesne” zneutralizował perfumami, bieliznę zmieniał raz na kilka miesięcy, zaś wszy gnieżdżące się w swej wspaniałej pudrowanej peruce zabijał na srebrnym kowadełku. Dzieje brudu – a także jego zwalczania – stanowią niezmiernie ciekawą i fascynującą część naszej kultury i obyczajów, i właśnie o nich opowiada ta książka, napisana przez znaną kanadyjską autorkę i publicystkę. Na przestrzeni epok zmieniały się poglądy na „brud”, co ściśle łączyło się z koncepcjami prywatności, zdrowia i choroby, śmierci, z poglądami na religię i seksualność, z koncepcjami dotyczącymi sensu życia. [edytuj opis]
"Ukradkowy sposób, w jakim ludzie w największej dyskrecji ujawniali mi swoje odstępstwa od obowiązującego kodeksu, pokazuje jak gruntownemu i dogłębnemu praniu mózgów nas poddano: pachnieć jak człowiek jest rzeczą karygodną i nie do pomyślenia, należy pachnieć jak egzotyczny owoc (mango, papaja, passiflora czyli inaczej nomen omen, męczennica), albo ciasteczko (waniliowe, kokosowe, imbirowe). Norma, którą wpajają nam kolorowe gazety i telewizja, jest wysterylizowana i sztuczna, zauważył jeden z moich przyjaciół, ale trzeba nie lada odwagi, by ją lekceważyć."
Dodał: edziulka
Dodano: 06 XI 2012 (ponad 12 lat temu)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: