Laurence Rees przedstawia historię okrytej największą niesławą hitlerowskiej instytucji. Opisuje, jak KZ Auschwitz z obozu koncentracyjnego dla polskich więźniów politycznych przeobraził się w instytucję największego ludobójstwa w dziejach. Rees umieszcza historię obozu oświęcimskiego w szerszym kontekście historii Holokaustu. Jego zdaniem KZ Auschwitz nie był w hitlerowskim panstwie instytucją wyjątkową, ale ważnym elementem organizacji, której celem było "ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej". Autor analizuje psychikę i rozumowanie kluczowych postaci hitlerowskiego reżimu - wielu zbrodniarzy po raz pierwszy mówi tutaj o swoich czynach - ujawnia nieznane dotąd fakty z obozowego życia - od domu publicznego po korupcję. Rees nie stroni od kłopotliwych pytań, choćby o to, dlaczego tak niewiele okupowanych krajów chroniło swoich Żydów albo dlaczego alianci nie uczynili nic, żeby powstrzymać zagładę, kiedy już dowiedzieli się o istnieniu tego obozu. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: