Drugie, rozszerzone i poprawione wydanie tomu opowiadań, który ukazał się w „Czytelniku” w 1960 r., wzbogacone o kilka tekstów ze skonfiskowanego przez cenzurę pod koniec lat 50. zbioru „Codzienna ściana płaczu” i, jak pisze we wstępie Włodzimierz Odojewski, „kilka nowel zachowanych u mnie w teczce...
Przyglądałem się jej ze wzrastającym zainteresowaniem: była ubrana dobrze, chyba modnie (jeżeli w ogóle na tym się znałem), choć w sposób niezwracający uwagi, w dobrze skrojone ciemne spodnie i czarny, półluźny sweterek, obcisły tylko na ramionach i rękach; do tej arcyskąpej charakterystyki, w jaką...
Bohaterem powieści jest emigrant, wygnaniec, który, chcąc zapomnieć o przeszłości, poddaje się iluzji życia w zapomnieniu. Wiedzie w miarę dostatnią, uporządkowaną egzystencję na Zachodzie, do niej redukując swoje życiowe potrzeby. Płaci za to wewnętrzną samotnością i ciągłym bolesnym powracaniem do...
Jak w całej dotychczasowej twórczości Włodzimierza Odojewskiego, jego bohaterowie, przebywając na emigracji bądź podróżując do krainy dzieciństwa, nie potrafią uwolnić się od ciężaru tragicznej przeszłości. Powraca ona w scenach z okupacji sowieckiej i niemieckiej, zawisa grozą katastrofy na wspomni...
Powieść powstała w 1950 r., miała swoją pierwszą, fragmentaryczną publikację w odcinku radiowym. Do wydania powieści w formie książki jednak nie doszło z przyczyn politycznych. Książka przeleżała u mnie ponad 10 lat, powracałem do niej jednak od czasu do czasu; nadałem jej trochę inny rytm stylistyc...
Wspaniała opowieść o miłości. Śmiertelnie chory naukowiec, badacz najnowszej historii ucieka ze szpitala, gdzie miałby już tylko oczekiwać końca. W lęku przed ostatecznym odbywa podróż do Włoch. Z miasta do miasta, z hotelu do hotelu, do miejsc, które zna i kocha. W trakcie podróży przeżywa wielkie...
Po latach Odojewski znów powraca do katyńskiej tragedii, tłumacząc to w jednym z wywiadów radiowych, rażącym brakiem zainteresowania zmerkantylizowanego kraju (wyzwolonego już przecież przed przeszło dekadą z sowieckiej zależności) wobec bolesnych momentów własnej historii. W trakcie pisania autor z...
Czas odwrócony to studium człowieka dręczonego wyrzutami sumienia, który w miarę rekonstruowania zepchniętego w niepamięć zdarzenia odkrywa, że tak naprawdę już nie żyje, a ostatnie niezwykłe jego przygody są jedynie zaświatową psychodramą, która służy przypomnieniu i uświadomieniu mu swego udziału...
Ocena czytelników: - (oddanych głosów: 0)
