Czas odwrócony to studium człowieka dręczonego wyrzutami sumienia, który w miarę rekonstruowania zepchniętego w niepamięć zdarzenia odkrywa, że tak naprawdę już nie żyje, a ostatnie niezwykłe jego przygody są jedynie zaświatową psychodramą, która służy przypomnieniu i uświadomieniu mu swego udziału oraz winy w całym epizodzie. Motyw fantastyczny służy tu pisarzowi do snucia refleksji na temat transcendencji, sensu ludzkiej egzystencji, śmierci dosięgającej człowieka do niej niedojrzałego i nieprzygotowanego.