Marek Baraniecki (ur. 16 czerwca 1954[1] w Gliwicach) to polski pisarz science fiction. Z zawodu inżynier środowiska - absolwent Politechniki Śląskiej, przez osiem lat pracował w wyuczonym zawodzie. Od 1976 roku próbował swoich sił jako dziennikarz w czasopismach studenckich, m.in. kierownik Gliwickiego Oddziału Tygodnika Studenckiego "Politechnik". Publikował również artykuły w Tygodniku Społeczno-Kulturalnym "Katolik". Debiutował w 1983 roku na łamach miesięcznika Fantastyka opowiadaniem Karlgoro godzina 18.00, które zostało uznane za najlepsze opowiadanie opublikowane tego roku w tymże miesięczniku. W 1984 roku zrezygnował z pracy zawodowej na rzecz pisania. Wydał zbiór opowiadań Głowa Kasandry (1985). Za opowiadanie o tym samym tytule otrzymał w 1985 roku nagrodę im. Janusza A. Zajdla. Nagrodzone opowiadanie rozeszło się w 150 tys. nakładzie, miało również adaptację radiową, która, czytana w odcinkach w III programie Polskiego Radia, wzbudziła duże zainteresowanie. Nie wyszła natomiast próba ekranizacji. Wszystko rozbiło się o cenzurę - nie można było dojść do porozumienia, jakie symbole miały być na głowicach nuklearnych. Po kilku latach przepychanek zniechęcony Baraniecki zrezygnował z pisarstwa i wrócił do pracy w swoim zawodzie. [edytuj opis]