Joanna Stańda

"Pani Mirela nie mogła wyjść z podziwu, ta kobieta myślała zupełnie jak ona. Dobierała wprawdzie eleganckie słowa i jej wypowiedź była zawsze wielowątkowa, ale ogólny sens był bliski jej własnemu przeświadczeniu. Ponownie poczuła to niewidzialne, metafizyczne porozumienie dusz. Zaczęła się zastanawiać, czy istnieje „życie przed życiem”, jeśli tak, to one musiały być wcześniej bliźniaczkami albo embrionami z tej samej próbówki. Z satysfakcją kiwnęła potakująco głową w stronę byłej wykładowczyni matematyki. Pani Anastazja odwzajemniła się ciepłym, promiennym spojrzeniem niebieskich oczu."

"Helios znalazł się tu z jednego powodu. Został posłany w to miejsce, aby wytłumaczyć całej zbiorowości ludzi rozmnożonych naturalnie, których świadomość zatrzymała się w świecie przed „Burzą magnetyczną”, że odtąd będą żyć inaczej, na dodatnim poziomie innowacji"

"Spostrzegł pytające spojrzenie Heliosa, pozostałe dwa klony dźwigały z podłogi bezwładne ciało Stworzyciela. Z neutralnym wyrazem twarzy wskazał komorę OMEGA. Stworzyciel został zutylizowany bez chwili wahania. Dominujący poszukiwał nadal, każdy otwarty obraz ukazywał ten sam rodzaj zniszczenia. Jego palec uderzał i uderzał w szklaną taflę ekranu, penetrował wirtualnie całą powierzchnię globu. W końcu natknął się na poruszające się ludzkie postaci, nie była to liczna populacja…"