Imre Kertész (ur. 9 listopada 1929 w Budapeszcie) – węgierski pisarz żydowskiego pochodzenia, laureat literackiej nagrody Nobla w roku 2002.
Urodził się w ubogiej rodzinie żydowskiej. W 1944 w wieku 15 lat został wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, później przeniesiony do Buchenwaldu. Bolesne doświadczenia spowodowane pobytem w obozach wywarły głęboki wpływ na jego późniejszą twórczość.
W 1945 powrócił sam na Węgry; cała jego rodzina zginęła w czasie wojny. Od 1948 pracował jako dziennikarz w gazecie "Vilagossag". Z pracy został zwolniony w 1951, gdy czasopismo stało się oficjalnym organem węgierskiej partii komunistycznej. Potem pracował m.in. w służbach prasowych Ministerstwa Przemysłu, skąd również go zwolniono w 1953. Od tego czasu poświęcił się głównie pisarstwu i tłumaczeniu. W latach 50. i 60. tłumaczył z niemieckiego dzieła takich autorów jak: Nietzsche, Hofmannsthal, Schnitzler, Freud, Roth, Wittgenstein i Canetti, których wpływ można odnaleźć w prozie Kertésza. W latach 60., opierając się na własnych przeżyciach, napisał powieść Los utracony, w której opisał doświadczenia młodego chłopca w nazistowskich obozach koncentracyjnych: w Oświęcimiu, w Buchenwaldzie i w Zeitz .
W 2002 roku otrzymał nagrodę Nobla "za pisarstwo, które wynosi doświadczenia jednostki ponad przeciwieństwa brutalnej historii".
"Nie jestem w posiadaniu słowa, które zbawia; nie interesowała mnie doskonałość ani piękno, i nawet nie wiem, co to takiego. Myśl o sławie uważam za starokawalerski samogwałt, a myśl o nieśmiertelności po prostu za śmiechu wartą."
Dodał: Netusia
Dodano: 11 II 2009 (ponad 16 lat temu)
Oceń twórczość tego autora:
Dodał: 
