Clive Staples Lewis lub Jack - jak wolał by go nazywano, urodził się w Belfaście w Północnej Irlandii 29 listopada 1898 roku. Jego wczesne dzieciństwo spędzane w olbrzymim domu ze spadzistym dachem, otoczone wielkim ogrodem, w którym to Jack uwielbiał się bawić z trzy lata młodszym bratem, Warniem, było szczęśliwe i beztroskie. W domu znajdowała się biblioteka, w której oprócz wielu innych, tłoczyły się na półkach ulubione książki chłopca: Wyspa skarbów Stevensona i Tajemniczy ogród Burnett. Beztroski czas zakończył się nagle, kiedy w 1908 roku zachorowała poważnie jego matka i wkrótce zmarła na raka. Po jej śmierci obaj chłopcy zostali wysłani do szkoły z internatem w Anglii, którą Lewis szczerze nienawidził za surowe reguły i nieżyczliwego dyrektora. Na szczęście dla chłopca, szkołę zamknięto, a bracia wrócili do Irlandii. Rok później jednak musiał pojechać tam ponownie, kontynuować naukę - tym razem już pełen pozytywnych odczuć. Jako nastolatek nauczył się kochać poezję, zwłaszcza dzieła Homera i Wergiliusza. Zainteresował się też wówczas językami nowożytnymi, doskonaląc francuski, niemiecki, włoski. W 1916 roku został przyjęty na jedną z dwóch legendarnych uczelni angielskich - Uniwersytet w Oksfordzie. Mimo tego sukcesu, bez wahania zgłosił się do armii, by walczyć w okopach południowej Francji podczas pierwszej wojny światowej. Po jej zakończeniu powrócił do Oksfordu, gdzie z entuzjazmem podjął studia i ukończył je z wyróżnieniem z literatury greckiej i łacińskiej, filozofii, starożytnej historii i literatury angielskiej oraz został wybrany na prestiżowe stanowisko wykładowcy Magdalen College w Oksfordzie. Pracował tam jako profesor literatury średniowiecznej i renesansu przez kolejnych 29 lat. Oprócz spełniania nauczycielskich obowiązków, Lewis rozpoczął też wydawać swoje książki. Jego pierwsza publikacja The Pilgrim′s Regress dotyczyła jego osobistej ekspedycji do świata wiary chrześcijańskiej. Inne prace, które powstały w tym okresie ugruntowały jego wizerunek nie tylko jako autora książek religijnych, ale też twórcy rozpraw akademickich i popularnych powieści. Wśród jego prac znajduje się Alegoria miłości, która do dziś uważana jest doskonałe studium miłości w literaturze od średniowiecza do czasów szekspirowskich. Z kolei Z milczącej planety było pierwszą częścią trylogii fantasty, której główny bohater przypomina nieco przyjaciela Lewisa - J.R.R. Tolkiena, autora dziecięcej klasyki - Hobbita. Początkowo, kiedy Lewis rozpoczął pisanie książek dla dzieci, wydawcy i niektórzy z przyjaciół próbowali mu to odradzać. Sądzili, iż mogłoby to zaszkodzić jego reputacji jak twórcy poważnych rozpraw naukowych. Zwłaszcza pierwsza część Opowieści z Narnii była surowo krytykowana przez Tolkiena. Uważał on, iż w Lwie, czarownicy i starej szafie zbyt wiele elementów nie współgra, jak chociażby wszechmocny lew i złe wiedźmy, mówiące zwierzęta i dzieci? Na szczęście, Lewis nie usłuchał żadnego z tych głosów. Wkrótce po wydaniu Lwa, czarownicy i starej szafy, Lewis napisał sześć kolejnych książek z cyklu Opowieści z Narnii, a wieńczącą serię - Ostatnią Bitwę publikując w 1956 roku. Pomimo tego, iż książki nie zdobyły początkowo uznania krytyków, to szybko spodobały się czytelnikom i popularność zyskały dzięki niesionej z ust do ust pochwale. Od tego czasu Opowieści z Narnii sprzedały się w liczbie ponad 100 milionów egzemplarzy i znalazły swoje miejsce pośród najbardziej ukochanych i poczytnych książek literatury dziecięcej. Po ukończeniu serii, Lewis pisał dalej, poruszając tematy religijne i autobiograficzne, ale już na znacznie mniejszą skalę. Czas swój poświęcał ciężko chorej żonie, Joy Gredsham, którą poślubił w 1956 roku, a która zmarła na raka w roku 1960. Po jej śmierci Lewis sam podupadł na zdrowiu i latem 1963 roku zrezygnował z posady w Cambridge. Jego śmierć, która nastąpiła w dniu zabójstwa prezydenta Kennedy′ego, 22 listopada 1963 roku i była jedynie wzmiankowana. Niemniej jednak, w pamięci czytelników na całym świecie pozostanie jako autor zachwycający i inspirujący coraz to nowe pokolenia. [edytuj opis]
"Jak bowiem drogocenny klejnot nie traci swej wartości nawet wówczas, gdy go ukryjemy w kupie gnoju, tak podeszły wiek i roztropność powinny być szanowane nawet we wstrętnych osobach naszych podwładnych."
Dodał: annie28
Dodano: 27 IX 2011 (ponad 13 lat temu)
to autor filmu zrobił z tej książki arcydzieło. Pisana jest jak dla mnie językiem zbyt prostym, godnym niemalże bajki z morałem dla przedszkolaków, a szkoda, bo fabuła ciekawa.
Dodał: alunek Dodano: 16 V 2011, 23:17:40 (ponad 14 lat temu)