"Obrazek z lat głodowych" to bardzo smutna, wstrząsająca nowela.
Pani Eliza przedstawia i porównuje dwa światy. Pierwszym są biedni chłopi a wśród nich młoda para: Hanka i Wasylek. Kochają się miłością piękną, wrażliwą, dzielą się odrobinami jedzenia. Marzą o wspólnej przyszłości.
Drugim światem są bogaci mieszkańcy dworku. Grają na fortepianie, czytają książki, bawią się, jeżdżą na zagraniczne wycieczki i cieszą beztroskim życiem.
Chłopi tymczasem przymierają głodem a prócz tego muszą ciężko pracować.
Autorka pragnie uwrażliwić nas na biedę chłopów.
Książkę czyta się dosyć dobrze, łatwo przejąć się losem biednych, umierających z głodu mieszkańców wsi.
Akcja tej noweli toczy się w latach 1854 - 1856. Utwór ma około dwudziestu stron.
Jest to jedna z lepszych noweli tej pozytywistycznej pisarki, tym razem nie nudziłem się wcale.
Polecam.
Tym razem nie zawiodłem się na twórczości Pani Elizy Orzeszkowej. Stawiam zasłużone 5/6.
Jaśnie państwo żyją beztrosko w swoich pięknych, dostatnich dworach. Czytają, grają na fortepianie, przechadzają się po ukwieconym ogrodzie, przyjmują gości w rozświetlonym salonie.
Oświeceni panowie i panie prowadzą miłe konwersacje przetykane modną francuszczyzną. Wydają się nie dostrzegać, że tuż obok inni ludzie, w których oni widzą tylko ciemną, tanią siłę roboczą, cierpią śmiertelny głód. D...