Oryginalna, jak sądzono, poezja ludów Północy, bard Osjan -autor cyklu pieśni, oraz opiewana przez niego tajemnicza i grożna kraina Morwenu zostały entuzjastycznie przyjęte przez publiczność. Niewidomy harfiarz Osjan, poeta-wieszcz, wojownik i piewca wolności, został uznany za "północnego Homera", zaś jego twórczość za żródło inspiracji dla literatury romantycznej; tak jak do tej pory utwory starożytnych były inspiracją dla klasyków. Jednak sławie Macphersona od początku towarzyszyły kłótnie o autentyczność zbioru, a gdy okazało się, że jest to tylko zręczna kompilacja motywów ludowych i poetycka mistyfikacja, rozpętała się burza. Niezależnie od tego, utwór wywołał w Europie zjawisko osjanizmu, silnie wpływając głównie na literaturę angielską i niemiecką, choć i w Polsce na pieśniach szkockiego barda starano się budować narodową tożsamość- Jednym z największych miłośników poematu był Napoleon Bonaparte, który nie rozstawał się z nim podczas wypraw do Egiptu czy Rosji, a ostatnie lata życia na wyspie św. Heleny po części wypełniała mu lektura Pieśni Osjana w ojczystym języku. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: