Wolność na jedną noc

"- Czego ty chcesz? - spytała.
Chcę móc do ciebie dzwonić. Chcę móc pukać do twych drzwi. Chcę móc wziąć twój klucz i dać ci mój. Chcę, żeby widywano mnie z tobą publicznie. Chcę, żeby nie było plotek. Chcę razem z tobą gotować kolację. Chcę chodzić z tobą na zakupy. Chcę wiedzieć, że między nami nie może stanąć nic oprócz nas samych."

"W jej małżeństwie było zbyt wiele zegarów, a za mało czasu. Zbyt wiele mebli, a za mało przestrzeni. Poza jej małżeństwem nie było nic, na czym mogłaby się oprzeć, nic, co by ją kształtowało. Przestrzeń, którą odnalazła, była przestrzenią zewnętrzną. Przestrzenią bez grawitacji czy ciężaru, w której tożsamość rozpada się małymi kroczkami.
- Nie potrafisz tego zrozumieć?
- Potrafię?
- Ale?
Nie odpowiedziałam. Już nieraz słyszałam takie argumenty. Sama ich używałam. Niby jest w nich prawda, ale nie cała; ta prawda, której istnieniu zaprzeczają dotyczy serca. Cialo jest w stanie udźwignąć kompromis, umysł da się uwieść. Tylko serce protestuje.
Serce. Prymitywny, oparty na węglu organizm w silikonowym świecie."

"Co tu powiedzieć? Koniec miłości nie daje o sobie zapomnieć. Nawiedza snami. Nawiedza ciszą. Nawiedza przez upiory, stajemy się jak one. Życie odpływa. Słabnie tętno. Nic cię nie rusza. Niektórzy to aprobują i twierdzą, że to leczy. To wcale nie leczy. Martwe ciało nie czuje bólu."