„Piękna bestia” to powieść o Irmie Grese, jednej z najbardziej okrutnych i krwawych kobiet w historii świata.
Była ona nadzorczynią bloków żeńskich w kilku obozach koncentracyjnych i perwersyjną sadystką. Jest odpowiedzialna za śmierć setek kobiet. Więźniowie nazywali ją Aniołem Śmierci, Piękną Bestią czy Jędzą z Belsen. Po wojnie została osądzona i skazana na karę śmierci w wieku zaledwie 22 lat. Grese nie okazała skruchy. Wyrok został wykonany 13 grudnia 1945 roku o godz. 9:34 w więzieniu w Hameln.
Jej historię opowiada kobieta, która, mając 12 lat, została seksualną niewolnica Grese:
[...] Po zakończeniu wystąpienia [...] podeszła do niego elegancka staruszka. Kiedyś musiała być wyjątkową pięknością i do tej pory zachowała część dawnej urody. Słuchała wykładu ze szczególną uwagą, a teraz zbliżyła się, aby wręczyć wizytówkę, na tyle której widniały napisane na czerwono i podwójnie podkreślone słowa „Piękna bestia”.
- Byłam jej niewolnicą, a oto dowód – powiedziała, odchylając nieco sukienkę, aby pokazać mały tatuaż na ramieniu. – Jeśli chce pan znać szczegóły, proszę do mnie zadzwonić. [edytuj opis]