Martwe jezioro

"– Bo ja zawsze mówiłem – pan Zenek tylko dzięki torbom zachowywał pion. – że z pani to dobra kobieta, nie to, co moja żona, świeć Panie nad jej duszą...
– Ależ Panie Zenku! – Beata aż zatrzymała się ze zdumienia na środku parkingu. – Przecież pana żona żyje!!!
– Owszem – zgodził się pan Zenek. – Ale to zła kobieta i muszę się modlić za jej duszę już teraz."

"Człowiek czasami pewne sprawy musi ułożyć sobie sam."

"Wygląda jak człowiek, w którym coś pękło - pomyślał. Rusza się, mówi, ale w środku pustka."