Następne życie

Atticus Lish

[zmień okładkę]

Nowy Jork. Zou Lei żyje na marginesie społecznym jako nielegalna imigrantka. Próbuje przetrwać, pracując ponad siły w podrzędnych chińskich restauracjach w niebezpiecznej okolicy. Każdego dnia zasypia na brudnym materacu w przeludnionym pensjonacie. Brad Skinner zmaga się z niestabilnością, traumą i zniszczoną psychiką po trzykrotnym pobycie w Iraku. Podróżując autostopem do miasta, ma nadzieję na wypędzenie z siebie demonów przeszłości. Gdy pewnego razu spotykają się na skraju Queens, oboje znajdują w tej drugiej osobie coś, czego od dawna szukali i pragnęli.
Z tej nieprawdopodobnej historii powstaje jedna z najmocniejszych i najbardziej cenionych powieści ostatnich lat.

Imponująca. Obdarzona pędem, który zapiera dech w piersiach. Treściwa i kusząca. Ostatecznie jest to książka o wymiarze głęboko politycznym.
Patrick Flanery „The Guardian”

Oszałamiający debiut powieściowy. Proza Lisha jest jednocześnie surowa i zdyscyplinowana, nie ma w niej zbędnych słów.
„Publishers Weekly Review”

Następne życie to szczytowe osiągnięcie miejskiego naturalizmu.
Sam Sacks „Wall Street Journal”

To intensywna książka z nisko położonym środkiem ciężkości. Opowiada o życiu, obskurnych mieszkaniach, podłym jedzeniu i słabych perspektywach. Jego zawiła fabuła przynosi nam jedną z najwspanialszych i najmniej sentymentalnych historii miłosnych dekady.
Dwight Garner „New York Times”

Ta powieść, pełna ponurych wydarzeń i napisana wyrazistym, dojmującym stylem, pokazuje Nowy Jork z poziomu ulicy, zupełnie inaczej niż w katalogu biura podróży.
John Williams „New York Times”

Ta książka to ni mniej, ni więcej tylko triumf, wart każdego zachwytu ze strony krytyki. Lish prosto i wyraźnie przypomina nam, do czego służy proza.
Erica Wagner „Financial Times”

Lish rozkłada brud na czynniki, cząsteczka po cząsteczce. Nie stara się uchwycić nastroju, lecz buduje świat. Można rozsmakować się w odwadze i otwartości Lisha, który nie chce tylko głaskać i pocieszać.
Leo Robson „Telegraph”

Niezwykle mocny debiut Lisha łączy surowy realizm z poetycką narracją i zapada w pamięć.
Adam Lively „Sunday Times”

Ostra książka […] Lish dostał za nią nagrodę PEN/Faulknera, którą honorowano wielkich amerykańskich pisarzy od Philipa Rotha po Annie Proulx. Ci, co czytali, wiedzą, że zasłużył na to wyróźnienie.
Fiona Wilson „Saturday Times”

Ważna pozycja. Lish jest mistrzem dialogów.
„Literary Review”

Lish z bezkompromisową siłą dystansuje pozostałe powieści o Nowym Jorku XXI wieku. Oszczędny i bezkompromisowy, pełen współczucia dla słabszych przenosi akcję typowego inteligenckiego romansu na wysypisko.
Tom Cox „The Observer”

Zadziwiające i wspaniałe […] Trudno wyobrazić sobie trudniejsze wyzwanie dla powieściopisarza niż powiedzieć coś nowego o 11 września. Następne życie radzi z tym sobie przerażająco w ambitny i niezwykle zabawny sposób.
Clancy Martin „New York Review of Books”

Ujmująca i delikatna, tragiczna i przenikliwa. Chyba najbardziej zaskakująca powieść roku.
„Vanity Fair”

Jeden z najlepszych debiutów powieściowych roku.
„New York Observer”

Mocna rzecz. Lish pisze z rzadką pewnością siebie, ale nie zapomina, że dobre love story musi złamać ci serce.
„Metro”

Młot pneumatyczny na amerykański sen.
„Kirkus Reviews”

Od czasów Zimnej góry Charlesa Fraziera nikt nie opisał w tak rozdzierający sposób poruszającej walki z niewyobrażalnymi przeciwnościami losu – w imię miłości.
„New York Journal of Books”
[edytuj opis]

Przewiń: [] []