Książka składa się w większości z tekstów publikowanych przez M. Fuksa w czasie jego wieloletniej działalności dziennikarskiej oraz naukowej; stanowi jej podsumowanie i ukoronowanie. Mój wiek XX to napisana żywym, barwnym językiem lektura dla Czytelnika interesującego się historią widzianą przez pryzmat losów zwykłego człowieka, którego porwał wir dziejów.
Spisane wspomnienia przywołują obrazy dzieciństwa i młodości spędzonej na warszawskiej Pradze, grozy II wojny światowej, kariery wojskowej, studiów, licznych pasji, życia towarzyskiego wśród osób znanych i wybitnych, a wreszcie kariery naukowej, poświęconej m.in. dziejom Żydów w Polsce i na świecie, historii prasy, biografistyce, wojskowości, ale przed wszystkim muzyce. Imponować może lista najwybitniejszych kompozytorów i wykonawców, których M. Fuks poznał osobiście.
Autor, mimo wielu dramatycznych wydarzeń, których był świadkiem, podkreśla: „Jestem dzieckiem szczęścia”.
„Moja młodość pełna była rozmaitych fascynacji i nienasyconego pragnienia wiedzy. Ciekawiło mnie otaczające życie, ludzie, kultura, a przede wszystkim muzyka, którą wszędzie słyszałem, nawet w turkocie kół na kolei, zgiełku miasta i pozornej sielance wsi… Byłem niedouczonym skrzypkiem i zachłannym pożeraczem muzyki, informacji o jej twórcach i animatorach”.
„Gdy dziś, z perspektywy półwiecza, patrzę na swoją przeszłość, zastanawiam się, kim ja właściwie byłem […] Mógłbym, jak inni moi koledzy, spełniać swoje obowiązki służbowe, opiekować się rodziną, spokojnie odpoczywać i spędzać w miarę kulturalnie czas.
A mną miotały pasje. Nie mogłem się uwolnić od wydarzeń, które zachodziły ze mną w tle. Wydarzeń, których byłem niejako statystą, mimowolnym świadkiem, obserwatorem. Nie byłem zawodowym historykiem, a jednak moje zainteresowania skupiały się wokół minionej wojny […]”. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: