Trudno nazwać realistycznym to przejmujące studium ojcostwa, graniczącej z obłędem miłości rodzicielskiej, która nie dając miejsca na wzajemność, prowokuje równie obłędny egoizm i obojętność. Realistyczna jest natomiast brutalna "edukacja sentymentalna" młodego bohatera, który na naszych oczach z naiwnego studenta staje się pozbawionym złudzeń graczem, równie cynicznym jak jego przeciwnik - upragniony "wielki świat". [edytuj opis]
"Cnoty, panie studencie nie da się dzielić na kawałki: albo jest, albo jej nie ma."
Dodał: Callice
Dodano: 05 II 2010 (ponad 15 lat temu)
+30
"Serce nasze to skarb. Niech kto je opróżni od razu, jest zrujnowany. Tak samo nie przebaczamy uczuciu, że się oddało całe, jak nie darowujemy człowiekowi, że jest bez grosza."
Dodał: Callice
Dodano: 05 II 2010 (ponad 15 lat temu)
Całkiem niezła historia, do tego niezwykle obrazowe opisy Balzaca, nie wstrząsnęła mną, ale jak to w literaturze francuskiej tego wieku, kreacje postaci niezwykle życiowe
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 