-
Kategorie
- Biografie i dokument
- Biznes i ekonomia
- Czasopisma
- Dla dzieci
- Dla młodzieży
- Dom i ogród
- Edukacja
- Encyklopedie i leksykony
- Informatyka
- Inżynieria i technologia
- Język i nauka języków obcych
- Komiks
- Książka akademicka i fachowa
- Książka obcojęzyczna
- Książka regionalna
- Kuchnia i diety
- Literatura
- Medycyna
- Nauki humanistyczne
- Nauki ścisłe
- Nauki społeczne
- Podręczniki szkolne
- Poradniki
- Prawo
- Sztuka
- Wakacje i podróże
- Grupy
- Nowości
- Ranking
- Dodaj książkę
Kup książkę [edytuj książkę]
Dramaty
Moment wyklucia się pomysłu napisania nowej sztuki czy innego tekstu można śmiało porównać ze stanem zakochania. Cały świat barwi się na różowo. Spotyka nas coś niepowtarzalnego. Nikt przed nami ani po nas... Niemożliwe, żeby... Tak się nam w każdym razie wydaje. A naprawdę nie było i nie będzie epoki, w której brakowałoby wzdychaczy i pisarzy. Nie wierzę, że można napisać coś wyłącznie od siebie, nie korzystając z poprzedników. Oryginalność za wszelką cenę bardzo łatwo przeradza się w dziwactwo. Oryginalne to ono, owszem, jest, ale zrozumiałe wyłącznie dla oryginała. Jeżeli naprawdę miał na celu coś poza szokowaniem własną odmiennością. Nigdy nie wierzyłam, że pisaniem można odmienić świat i ludzi. Można im dostarczyć rozrywki, materiału do refleksji, chwili ucieczki od codziennych kłopotów. Tak powstały sztuki zawarte w zbiorze „Dramaty” i inne moje teksty.
Nawet sobie nie potrafię wytłumaczyć jasno genezy wszystkich napisanych przeze mnie sztuk i innych tekstów. Na pewno czerpałam pełną garścią z przeczytanych kiedyś książek. Łatwo jest uznać za swoje zapomniane, lecz zachowane w głębinach mózgu, cudze obserwacje. Mogę się przyznać tylko do zapożyczeń, o których pamiętam. Do napisania „Wigilii u Reginy” natchnęło mnie po obejrzeniu „Antygony”. Jest faktem, że obie panie nie mają wiele wspólnego ze sobą, ale tak jakoś wyszło. „Alicja w krainie realiów” ujrzała światło dzienne dzięki książce Gitty Sereny o autentycznej historii małoletniej zabójczyni dwojga innych dzieci. Inspiracją do napisania „Drugiej córki” była opowieść Davy Sobel o wzorowej córce Galileusza. Mnie zainteresowała ta druga, mało wzorowa. Jakie było jej życie, jej uczucia? A „Sprawy rodzinne” ? Wyrosłam w rodzinie, w której więcej było wzajemnej niechęci niż miłości. „Dramaty” nie są streszczeniem książek czy cytatami prosto z życia. Są fantazją na temat „a czy tak nie mogło się zdarzyć?”
Powieść czy opowiadanie to gotowa konstrukcja. Nic dodać, nic ująć, wszystko jest na miejscu. Wszystkie postacie wiedzą, jak się zachowywać, kogo kochać, w co ubrać ,dokąd się wybierać i na jak długo. Sztuka teatralna bardziej przypomina budynek w stanie surowym. Wymaga dużego wysiłku i dużej wyobraźni, żeby go urządzić. Za to można to zrobić po swojemu, według własnego gustu. Nasuwa mi się jeszcze jedno porównanie, ze szkieletem. Nie takim z wykopalisk, sztywnym i skamieniałym, ale żywym i elastycznym. Łatwo go ożywić nakładając mu kostium i trochę różu na kości policzkowe. Można powiedzieć, że zapraszając czytelników do czytania „Dramatów” zapraszam ich do tańca ze szkieletami. Taki intelektualny danse macabre.
[edytuj opis]
Nawet sobie nie potrafię wytłumaczyć jasno genezy wszystkich napisanych przeze mnie sztuk i innych tekstów. Na pewno czerpałam pełną garścią z przeczytanych kiedyś książek. Łatwo jest uznać za swoje zapomniane, lecz zachowane w głębinach mózgu, cudze obserwacje. Mogę się przyznać tylko do zapożyczeń, o których pamiętam. Do napisania „Wigilii u Reginy” natchnęło mnie po obejrzeniu „Antygony”. Jest faktem, że obie panie nie mają wiele wspólnego ze sobą, ale tak jakoś wyszło. „Alicja w krainie realiów” ujrzała światło dzienne dzięki książce Gitty Sereny o autentycznej historii małoletniej zabójczyni dwojga innych dzieci. Inspiracją do napisania „Drugiej córki” była opowieść Davy Sobel o wzorowej córce Galileusza. Mnie zainteresowała ta druga, mało wzorowa. Jakie było jej życie, jej uczucia? A „Sprawy rodzinne” ? Wyrosłam w rodzinie, w której więcej było wzajemnej niechęci niż miłości. „Dramaty” nie są streszczeniem książek czy cytatami prosto z życia. Są fantazją na temat „a czy tak nie mogło się zdarzyć?”
Powieść czy opowiadanie to gotowa konstrukcja. Nic dodać, nic ująć, wszystko jest na miejscu. Wszystkie postacie wiedzą, jak się zachowywać, kogo kochać, w co ubrać ,dokąd się wybierać i na jak długo. Sztuka teatralna bardziej przypomina budynek w stanie surowym. Wymaga dużego wysiłku i dużej wyobraźni, żeby go urządzić. Za to można to zrobić po swojemu, według własnego gustu. Nasuwa mi się jeszcze jedno porównanie, ze szkieletem. Nie takim z wykopalisk, sztywnym i skamieniałym, ale żywym i elastycznym. Łatwo go ożywić nakładając mu kostium i trochę różu na kości policzkowe. Można powiedzieć, że zapraszając czytelników do czytania „Dramatów” zapraszam ich do tańca ze szkieletami. Taki intelektualny danse macabre.
[edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
[dodaj cytat]
Popularne cytaty
"Arcangela
Mylisz się! Nigdy jeszcze nie było tak wczesnej wiosny! Wszystko kiełkuje, rozwija się, kwitnie! Roztarłam miedzy palcami listek melisy. Co za zapach! Lawenda też się już otrząsnęła z zimowej drzemki. Tylko patrzeć jak zakwitnie. Pszczoły uwijają się nad kępami narcyzów. To już prawie lato! Powietrze pachnie słodko fiołkami a od gajów piniowych wiatr niesie zapach żywicy. Rozmaryny rozrastają się w krzewy!"
Mylisz się! Nigdy jeszcze nie było tak wczesnej wiosny! Wszystko kiełkuje, rozwija się, kwitnie! Roztarłam miedzy palcami listek melisy. Co za zapach! Lawenda też się już otrząsnęła z zimowej drzemki. Tylko patrzeć jak zakwitnie. Pszczoły uwijają się nad kępami narcyzów. To już prawie lato! Powietrze pachnie słodko fiołkami a od gajów piniowych wiatr niesie zapach żywicy. Rozmaryny rozrastają się w krzewy!"
Dodał: agnieszka3201
Dodano: 27 V 2014 (ponad 11 lat temu)
"Teodor
Na ciebie też. Ona już jest taka powłóczysta. Wszystkim chce dogadzać. Tylko, co ja bym robił z tą kapustą, z mięciutkim grochem, rybą w galarecie, zupkami, sosikami, flakami z olejem...? Udławiłbym się! Zatrułbym się! Strawiłbym się! Z tobą, to co innego. Ty jesteś jak egzotyczna potrawa. Piekące chili i odświeżający ananas i znowu zielony pieprz."
Na ciebie też. Ona już jest taka powłóczysta. Wszystkim chce dogadzać. Tylko, co ja bym robił z tą kapustą, z mięciutkim grochem, rybą w galarecie, zupkami, sosikami, flakami z olejem...? Udławiłbym się! Zatrułbym się! Strawiłbym się! Z tobą, to co innego. Ty jesteś jak egzotyczna potrawa. Piekące chili i odświeżający ananas i znowu zielony pieprz."
Dodał: agnieszka3201
Dodano: 27 V 2014 (ponad 11 lat temu)
"Dorota
To wszystko takie zimne, dalekie. Czy praca cię przytuli jak jesteś smutna? Czy życie towarzyskie kupi ci kwiaty, ot tak, bez powodu, bo pada deszcz? Czy góry powiedzą ci, jak ładnie dziś wyglądasz, kochanie? Ty nie rozumiesz, ty zawsze miałaś koło siebie kogoś bliskiego. Dlaczego ja zawsze zostaję z boku?"
To wszystko takie zimne, dalekie. Czy praca cię przytuli jak jesteś smutna? Czy życie towarzyskie kupi ci kwiaty, ot tak, bez powodu, bo pada deszcz? Czy góry powiedzą ci, jak ładnie dziś wyglądasz, kochanie? Ty nie rozumiesz, ty zawsze miałaś koło siebie kogoś bliskiego. Dlaczego ja zawsze zostaję z boku?"
Dodał: agnieszka3201
Dodano: 27 V 2014 (ponad 11 lat temu)
Komentarze użytkowników Facebooka
[edytuj informacje]O książce
| Wydawnictwo: | Psychoskok |
| Rok wydania: | 2014 |
| ISBN: | 9788379001989 |
| Ocena: | 6 |
| Liczba głosów: | 1 |
Oznacz książkę jako:
 Przeczytana |
 Planuję przeczytać |
 Ulubiona |
 Teraz czytam |
Oceń tę książkę:
Dodał: 
[edytuj tagi]Tagi
Czytelnicy
Pokaż osoby, które tę książkę:
| Przeczytały |
Planują przeczytać |
| Lubią |
Teraz czytają |
- Dodatki
- Widgets (Gadżety)
- Wypracowania
© 2009-2024 by Webook.pl | Autorzy serwisu nie ponoszą odpowiedzialności za treści publikowane przez użytkowników (GNU FDL). |
Online: 629