Głos narratora pełen jest melancholii i tęsknoty za "nieodżałowaną przeszłością". Jak narrator eseju bohater "Pod pokładem", swego rodzaju bohater naszych czasów, a zarazem człowiek podziemny, snuje swe rozmyślania, wychodzi od osobistego przeżycia, doświadczenia i na własną rękę szuka sensu otaczającej rzeczywistości. Doświadczenie koszmaru wojny brutalnie wtargnęło w życie prywatne, nadało nowe znaczenie zwykłym ludzkim odruchom i gestom, przyjaźni, a zarazem odsłoniło przerażający absurd egzystencji w kraju ogarniętym narodową gorączką.
Kassandryczny, antywojenny i bezkompromisowy, głos narratora upomina się o prawa jednostki i krytycznie ocenia represyjną i groźną siłę wspólnoty. W jego pesymizmie widzimy przenikliwą diagnozę współczesności oraz dowód na to, że literatura jako zwierciadło rzeczywistości ciągle ma wiele do zakomunikowania: przemawia bowiem językiem uniwersalnym, choć indywidualnym, pełnym strachu, lecz zarazem ogromnej, często brawurowej, straceńczej odwagi.
"'Pod pokładem' Vladimira Arsenijevićia to książka piękna i przerażająca. Piękna bo dowodzi, że wyzwolenie może się dokonać poprzez język. Przerażająca, ponieważ w świecie, w którym przyszło żyć bohaterom jest to jedyna droga do wolności".
Mariusz Cieślik, "Gazeta Wyborcza" [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 