"Pewnego razu spotkałam szamana, który wyjaśnił intrygującą mnie od lat zagadkę muzyki, która porywała mnie w świat zupełnie innej rzeczywistości. Powiedział mi, że wszystkie poziomy egzystencji - zarówno materialne, jak i niematerialne, takie jak na przykład myśli - posiadają swoją melodię, wibrację, rytm, nazywany przez indian icaro. Jeśli człowiek potrafi ją usłyszeć, dostroić do niej swój wewnętrzny odbiornik, może stać się jej częścią i korzystać z jej mocy. Icaro to esencja władzy szamana. Szaman może zamieniać obraz na dźwięk i dźwięk na obraz. Widzi dźwięk i słyszy wizję. Maluje melodię. Tak samo jak ja, kiedy włączam się w muzykę, z której czerpię nie tylko siłę, ale i konkretne słowa, obrazy czy opowiadania."
Dodał: Karolina
Dodano: 09 VII 2010 (ponad 14 lat temu)
00
"Człowiek, który siebie nie lubi, nie potrzebuje i nie akceptuje, nie wygrywa. Traci czas i energię na walkę z samym sobą, która do niczego nie prowadzi, bo przecież wcale nie chodzi o to, żeby siebie unicestwić. W gruncie rzeczy chodzi o coś dokładnie przeciwnego: człowiek walczy z sobą samym z rozpaczy, że nie może siebie polubić."
Dodał: Karolina
Dodano: 09 VII 2010 (ponad 14 lat temu)
00
"Najważniejsze co mam do zrobienia, to zorganizowanie własnego życia. Zastanowienie się czego pragnę, o czym marzę, czego potrzebuję - a potem znalezienie sposobu, żeby to zrealizować."
Dodał: Karolina
Dodano: 09 VII 2010 (ponad 14 lat temu)
00
"Niektórzy ludzie rodzą się samotni. To nieuleczalna choroba, która pustoszy ich wnętrza, więc przez całe życie próbują tę pustkę czymś wypełnić - nauką, pracą, miłością, sztuką; sięgającą coraz wyżej, ida coraz dalej, żeby zagłuszyć czymś cisze trwającą w środku; i w końcu, gdy staną zmęczeni, dopada ich samotność, która nie jest niczym więcej jak przeraźliwym bólem duszy. To krzyk, którego nikt nie usłyszy, jak tonięcenie pośrodku oceanu, jak doświadczanie raz po raz czegoś nieodwracalnego, tragicznego, ostatecznego, czegoś, co nie może istnieć w świecie, bo musi zamieszkać w człowieku i trawić go jak powracająca gorączka."
Dodał: Karolina
Dodano: 09 VII 2010 (ponad 14 lat temu)
00
"Nawet jeżeli masz serce bardzo niewielkie, może w sobie pomieścić przeogromny smutek. Samotność jest wielka jak dzień. Bo gdy wszystkie toje tkliwe struny są zamknięte w jednej melodii, jesteś jak natchniony instrumen w orkiestrze. A kiedy nagle orkiestra odchodzi, zapada cisza i żadne twoje dźwięki nie mogą się do niej dostroić."
Dodał: Karolina
Dodano: 09 VII 2010 (ponad 14 lat temu)
