W dżungli życia

"Pewnego razu spotkałam szamana, który wyjaśnił intrygującą mnie od lat zagadkę muzyki, która porywała mnie w świat zupełnie innej rzeczywistości. Powiedział mi, że wszystkie poziomy egzystencji - zarówno materialne, jak i niematerialne, takie jak na przykład myśli - posiadają swoją melodię, wibrację, rytm, nazywany przez indian icaro. Jeśli człowiek potrafi ją usłyszeć, dostroić do niej swój wewnętrzny odbiornik, może stać się jej częścią i korzystać z jej mocy. Icaro to esencja władzy szamana. Szaman może zamieniać obraz na dźwięk i dźwięk na obraz. Widzi dźwięk i słyszy wizję. Maluje melodię. Tak samo jak ja, kiedy włączam się w muzykę, z której czerpię nie tylko siłę, ale i konkretne słowa, obrazy czy opowiadania."

"Człowiek, który siebie nie lubi, nie potrzebuje i nie akceptuje, nie wygrywa. Traci czas i energię na walkę z samym sobą, która do niczego nie prowadzi, bo przecież wcale nie chodzi o to, żeby siebie unicestwić. W gruncie rzeczy chodzi o coś dokładnie przeciwnego: człowiek walczy z sobą samym z rozpaczy, że nie może siebie polubić."

"Najważniejsze co mam do zrobienia, to zorganizowanie własnego życia. Zastanowienie się czego pragnę, o czym marzę, czego potrzebuję - a potem znalezienie sposobu, żeby to zrealizować."