Człowiek śmiechu

"Utwór rozpoczyna opis życia Ursusa, samotnika i brzuchomówcy, zarabiającego na życie występami na jarmarkach ludowych. Jego jedynym przyjacielem jest udomowiony wilk imieniem Homo. Następnie akcja przenosi się na wybrzeże angielskie, gdzie grupa nieznanych ludzi porzuca na brzegu dziesięcioletniego chłopca, po czym odpływa w kierunku wybrzeży Bretanii. W czasie sztormu ich łódź tonie, mimo bohaterskich wysiłków, by ją ocalić. Przed śmiercią zapisują oni na papierze wrzuconym do butelki swoją historię i wyrzucają go w fale. Tymczasem porzucony chłopiec błądzi dalej po wybrzeżu, gdzie najpierw widzi szubienicę i wisielca, a następnie martwe ciało kobiety, która zamarzła w śniegu. Jest z nią maleńka, żywa jeszcze niewidoma dziewczynka, którą dziesięciolatek zabiera ze sobą. Przez burzę śnieżną dociera do wozu, w którym mieszka Ursus. Mimo początkowych obiekcji ten dotychczasowy mizantrop postanawia zaopiekować się obojgiem dzieci. Z przerażeniem odkrywa, że twarz chłopca, o imieniu Gwynplaine, jest celowo zdeformowana, imituje ciągły śmiech."