Las Zębów i Rąk

"Czuję się, jakby wyciągnął ze mnie jakąś wtyczkę, wylewa się ze mnie cały nagromadzony gniew i ból, pozostawiając mnie pustą w środku."

"To, że kiedyś taka chwila musiała nadejść, było nieodwołalne, lecz nikt z nas nie wierzył, że to się naprawdę wydarzy, nikt nigdy nie podejrzewał, co może się stać. Oczywiście wiedzieliśmy, że mogą się przebić, żyliśmy w ciągłym strachu przed Nieuświęconymi, lecz od Powrotu minęły całe pokolenia, a my przetrwaliśmy. Nasza wioska jest testamentem dla życia, bezustannie nękanym przez groźbę śmierci."