Etgar Keret nazywany bywa przez krytykę "skandalistą z Tel Awiwu", "izraelskim Quentinem Tarantino", "mistrzem paradoksu i zwięzłości". Porównuje się go do Topora, Viana, Cortazara.
Jego pełne czarnego humoru opowiadania tylko pozornie zakorzenione są w banalnej codzienności - kryją w sobie niepokojącą, surrealistyczną i groteskową wizję świata. Odwołując się do poetyki wideoklipu, kolażu, do języka ulicy, autor potrafi niezwykle przenikliwie mówić o śmierci, samotności, nieodwzajemnionych uczuciach swych wrażliwych, wewnętrznie zaplątanych bohaterów.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: