Nina miała 13 lat, mieszkała w Moskwie, chodziła do szkoły. Inteligentna, wrażliwa, nieśmiała, rozumiała znacznie więcej z tego, co się dzieje wokół niej, niż jej starsze siostry i koleżanki. Dlatego zaczęła prowadzić dziennik, powiernik jej najskrytszych myśli i pragnień. Lata trzydzieste to lata krwawego terroru stalinowskiego. Nina zwierza się dziennikowi z typowych dla jej wieku rozterek, lęków i marzeń, ale też rzuca pełne pasji oskarżenia pod adresem bolszewików i zadziwiająco dojrzale komentuje codzienność, w jakiej przyszło jej żyć. Aresztowana w wieku 18 lat, gdy NKWD w czasie rewizji odnalazło jej dziennik, została oskarżona o to, że "zamierzała dokonać zamachu terrorystycznego na życie tow. Stalina" i skazana na 5 lat obozu na Kołymie, a nastepnie na 7 lat zesłania do Madaganu. Razem z nią aresztowano jej matkę i siostry bliźniaczki.
Po powrocie z Magadanu aż do śmierci w 1993 roku mieszkała we Włodzimierzu wraz z mężem, malarzem Wiktorem Templinem.
W dziesięć lat po jej śmierci w archiwum państwowym odnaleziono dziennik ze starannie podkreślonymi przez śledczego "nieprawomyślnymi" fragmentami.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 