Koszmar z ulicy Wiązów 2: Zemsta Freddy'ego (tytuł oryg. A Nightmare on Elm Street Part 2: Freddy's Revenge) – amerykański film fabularny (horror) z 1985 roku. Sequel kultowej produkcji Wesa Cravena, Koszmaru z ulicy Wiązów (1984), drugi segment filmowej serii pod tym samym tytułem. Od wydarzeń przedstawionych w pierwszej części serii mija pięć lat. Do posiadłości, w której mieszkali Thompsonowie, wprowadza się rodzina Walshów – matka, ojciec, ekscentryczny syn i urocza córka. Głowa rodziny, Ken Walsh, ukrywa przed bliskimi mroczną tajemnicę rezydencji, lecz nastoletni Jesse zaczyna miewać senne koszmary, w których objawia mu się ta sama postać, co Tinie Gray – posępny Freddy Krueger. Lisa, przyjaciółka Jesse'go ze szkoły, znajduje pamiętnik poprzedniej lokatorki, z którego dowiaduje się o jej problemach z koszmarami. Tymczasem Freddy obiera Jesse'go na swojego następcę... Film zebrał głównie negatywne opinie ze strony krytyków. Twórcom zarzucono kierowanie serii (której elementem jest Zemsta Freddy'ego) w zupełnie odmiennej wobec pierwowzoru stronie. Główny antagonista, Freddy Krueger, pierwotnie skupiał się na nękaniu nastoletnich mieszkańców ulicy Wiązów w ich snach oraz ich eliminacji, w sequelu z kolei dopuszcza się stochastycznych zbrodni, mordując (efektownie) osoby spoza kręgu cierpiących na koszmary senne. Mordy popełnia także w realnym świecie. W przeciwieństwie do oryginału, w Zemście Freddy'ego tytułowy antybohater nie został ukazany jako tajemniczy, pełen grozy upiór – jaki to patent wykorzystano w filmie Cravena – lecz jako duch przejaskrawiony i ironiczny. Zarówno fani części pierwszej jak i krytycy nie przyjęli także pozytywnie wątku "wysługiwania się" Freddy'ego Jesse'm Walshem. Ze znacznie lepszym odbiorem niźli drugi element serii Koszmar z ulicy Wiązów spotkała się trzecia jej odsłona, która wiernie kontynuowała wątek przedstawiony w pierwowzorze (Craven napisał doń scenariusz) oraz przywróciła postaci w nim poznane: Nancy Thompson i jej ojca, porucznika Dona Thompsona.