Pigmalion (1913), komedia G.B. Shawa, której tytuł nawiązuje do greckiego mitu o Pigmalionie. Londyn, początek stulecia; ceniony językoznawca profesor Higgins zakłada się z płk. Pickeringiem, że nauczy prostą kwiaciarkę, Elizę Doolittle, poprawnej angielszczyzny. Rezultat przewyższa oczekiwania wszystkich – na odbywającym się w salonie matki profesora spotkaniu Eliza odnosi towarzyski sukces pomimo potknięć, które zdradzają jeszcze jej pochodzenie. Fred nie ukrywa wrażenia, jakie wywarła na nim uczennica Higginsa. Tymczasem sam Profesor, nieskory do pochwał, zdaje się nie zauważać postępów Elizy, która na odbywającym się w pół roku od poprzedniego przyjęciu w ambasadzie wykazuje się nienagannością manier i języka. Zawiedziona, opuszcza dom nauczyciela i oznajmia, że wychodzi za mąż za Freda. Nieporadny w stosunku do kobiet Profesor nie zdoła jej zatrzymać. O wdzięku komedii stanowi subtelnie zarysowany wątek miłosny oraz sztuka konwersacji, która ulega przemianie wraz z edukacją Elizy. Na podstawie Pigmaliona G. Cukor zrealizował w 1964 musical My Fair Lady z A. Hepburn w roli głównej. [edytuj opis]
"Galatea nigdy nie kocha Pigmaliona bez zastrzeżeń. Jego stosunek do niej jest zbyt bogopodobny, aby mógł być całkowicie przyjemny"
Dodał: edziulka
Dodano: 05 I 2013 (ponad 12 lat temu)
00
"Czymże jest życie, jeśli nie szeregiem natchnionych szaleństw? - Trzeba tylko umieć je popełniać! A pierwszy warunek: nie pomijać żadnej sposobności, bo nie zdarzają się co dzień"
Dodał: edziulka
Dodano: 05 I 2013 (ponad 12 lat temu)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 