Poetycki dramat Zbigniewa Herberta z 1956 r. (pierwodruk „Twórczość”, 1956 nr 9). Akcja sztuki rozgrywa się w Atenach czasów Sokratesa i ukazuje ostatnie trzy dni życia greckiego filozofa.
Zasadniczy temat utworu Herbert zaczerpnął z platońskich Dialogów (zwłaszcza z Fedona i Kritona),ale zbudował odmienny od klasycznego wizerunek Sokratesa. Bohater dramatu Herberta zachowuje postawę etyczną greckiego filozofa, tzn. przyjmuje niesprawiedliwy wyrok, odrzuca pokusę ucieczki z więzienia i godnością wypija cykutę. Inaczej jednak niż historyczny Sokrates przeżywa kryzys filozoficzny. Na kilkadziesiąt godzin przed śmiercią przekonuje się bowiem, że głoszona przez niego nauka zawarta w równaniu „rozum = dobro = szczęście” nie wytrzymuje próby życia. [edytuj opis]
Oceń tę książkę:
Dodał: 