Mattia i Alice. Ich losy splatają się w nowej szkole. Każde z nich nosi w sobie traumę z dzieciństwa, która uniemożliwia im normalne funkcjonowanie wśród rówieśników. Obydwoje są outsiderami, padają ofiarami szkolnej przemocy, mają też problemy z własną cielesnością. Nowa przyjaźń nie jest jednak ratunkiem na wszelkie problemy. Choć wiele do siebie czują, nie potrafią wyrażać swych emocji. Poprzez lata, wchodząc w dorosłość, rozpoczynając karierę czy zakładając rodzinę, na przemian zbliżają się do siebie i oddalają. Są bowiem jak tytułowe liczby pierwsze - oddzielone jedyną cyfrą parzystą, która nie pozwala im złączyć się naprawdę. [edytuj opis]
"bo miłość ludzi, których nie kochamy, pozostaje na powierzchni naszych wspomnień i szybko stamtąd wyparowuje"
Dodał: savor
Dodano: 20 XI 2010 (ponad 14 lat temu)
+10
"(o tatuażu)
M: - Przyzwyczaisz się. Niedługo przestaniesz go zauważać - rzekł.
A: - Jak to? Przecież będę go zawsze miała przed oczami.
M: - Właśnie dlatego - odpowiedział Mattia. - Właśnie dlatego nie będziesz go widzieć."
Dodał: didi23
Dodano: 05 VIII 2012 (ponad 12 lat temu)
Oceń tę książkę:
Dodał: 