"Przypadek niekiedy złośliwieje, przeistaczając się w przeznaczenie. Tak, tak, młody człowieku, przeznaczenie to nic innego jak właśnie wyjątkowo złośliwy przypadek, od którego nie ma już odwrotu."
Dodał: hexagramka
Dodano: 09 XII 2009 (ponad 15 lat temu)
"I śmierć już nie jest tym, czym była. Był człowiek i go nie ma. I na jego miejsce już stu innych się wpycha. Nawet pamięć po nim zajmą. A dawniej, bracie, jak umarłeś, we wsi wyrwa zostawała, jakby w bruku. Ale dawniej, żeby tak powiedzieć, śmierć była przywiązana do ludzi. Wszyscy żyli całe życie w jednym miejscu, to śmierć jednego była jakby śmiercią wszystkich. A dzisiaj wszyscy w ruchu, to i śmierć w ruchu. A w ruchu jak na froncie. Z lewa, z prawa padają, a ty naprzód i naprzód. Mrą ludzie nie wiadomo na co, nie wiadomo kiedy, nie wiadomo, czy to jeszcze śmiercią da się nazwać"
Dodał: edziulka
Dodano: 07 VI 2011 (ponad 14 lat temu)
"Bo kiedy dziecko płacze, cały świat płacze. I kto wie, czy to nie od tego płaczu wtedy stałem się dorosły. Choć może być i tak, że dał Pan Bóg człowiekowi jeden płacz, jak jedno serce, jedną wątrobę, jedną śledzionę czy jeden pęcherz. I trzeba ten płacz z siebie wypłakać, żeby mógł człowiek odróżnić, kiedy jest jeszcze dzieckiem, a kiedy już stał się dorosły. Inaczej będzie się ciągnął człowiekiem aż do końca życia i do końca życia będzie się człowiekowi wydawało, że jest wciąż dzieckiem. I niektórym się wydaje."
Dodał: edziulka
Dodano: 07 VI 2011 (ponad 14 lat temu)
"Żyć i żyć, aby dalej, aby więcej. Choćby i nie było po co. Zresztą czy to takie ważne, jest czy nie ma po co? Może to nawet wszystko jedno, a tylko człowiek lubi się na próżno dręczyć. Bo kto wie, czy żyć nie jest jedenastym przykazaniem, którego Bóg zapomniał obwieścić. Albo może ma każdy w gwiazdach czy w innej księdze zapisane, że ma żyć i żyć. I powinno wystarczyć. Nie wszystko się musi wiedzieć."
Dodał: edziulka
Dodano: 04 VI 2011 (ponad 14 lat temu)
"Może się pan ze mną nie zgodzić, ale według mnie, jeszcze tylko na pocztówkach świat jest taki, jaki by się chciało, żeby był. Dlatego wysyłamy je sobie."
Dodał: marzyciel
Dodano: 30 V 2011 (ponad 14 lat temu)
"Bo czymże jest człowiek, jeśli nie pytaniem o winę? Jedyne szczęście, że sam rzadko się domaga od siebie odpowiedzi. A tym większe szczęście, ze nie potrafiłby sobie odpowiedzieć."
Dodał: hexagramka
Dodano: 09 XII 2009 (ponad 15 lat temu)
"Słowa przecież rosną dopiero w człowieku razem z nim. Wytapiają się jak z rudy z jego trosk, udręk, cierpień, łez. Nikt nie otrzymuje ich w darze tylko dlatego, że się urodził, gdzie, kiedy. Ceną słów jest nasz los."
Dodał: hexagramka
Dodano: 09 XII 2009 (ponad 15 lat temu)
"Bo i świat już nie ten, że cieszył się z samego stworzenia. Dzisiaj miliony, miliardy, a nie chce się to zmieścić już w żadnej idei. Pozostało piękno, jeszcze tylko w pięknie możliwe jest istnienie. Choć by to piękno miało być rozpaczą."
Dodał: hexagramka
Dodano: 09 XII 2009 (ponad 15 lat temu)
"Co chciałem wtedy powiedzieć? Nie pamiętam. Może nic ważnego. Ale dla mnie to były najważniejsze słowa w moim życiu, jakie chciałem powiedzieć, a których nie powiedziałem. Tak zastanowić się, to ile takich niewypowiedzianych słów przepadło na zawsze. A może ważniejsze były od tych wszystkich wypowiedzianych."
Dodał: Sylwia29
Dodano: 03 I 2016 (ponad 9 lat temu)
"W tym wieku może się i wielu rzeczy nie rozumie, za to czuje się głębiej, niżby się rozumiało. Nie mówiąc, że widzi się wszystko, widzi na przestrzał. Życia nie da się przed nikim zasłonić, a tym bardziej przed dzieckiem. Nie ma takiej kurtyny, żeby można zasłonić. Dziecko nawet przez kurtynę widzi. Czasem sobie myślę, czy to nie dzieci są naszym sumieniem. Potem coraz mniej się widzi. Świat już nie chce się tak w oczach odbijać. A dziecko nie musi nawet patrzeć. Świat mu sam się pod powieki wciska. Świat jest jeszcze wtedy przezroczysty. Niestety, wyrasta się z tego."
Dodał: Sylwia29
Dodano: 03 I 2016 (ponad 9 lat temu)
"I powiem panu, według mnie taniec to nie tylko taniec, jakby się mogło wydawać. Dopiero w tańcu najlepiej widać, kto jest kim. Nie w czasie rozmowy, w tańcu. Nie przy stole, w tańcu. Nie na ulicy. Nie na wojnie nawet. W tańcu. Gdybym nie grał do tańca, nie znałbym tak ludzi."
Dodał: edziulka
Dodano: 09 VIII 2015 (ponad 9 lat temu)
"I nie było rady, musiałem okazać się żywy. Usłyszeć nad sobą nieomal anielski głos, gdy wydaje się, że już nie ma świata, nie ma pana na nim, to jakby ten glos powoływał i świat, i pana do życia. Co miałem więc zrobić, odkrzyknąć, że mnie nie ma?"
Dodał: edziulka
Dodano: 09 VIII 2015 (ponad 9 lat temu)
"Pierwsza powinność żołnierza to radzić sobie z wszami, potem z głodem, potem z domem, który się zostawiło, wtedy dopiero żołnierz nadaje się do zabijania czy żołnierzy, czy cywilów."
Dodał: edziulka
Dodano: 09 VIII 2015 (ponad 9 lat temu)