Tadeusz Kwiatkowski, pseudonim Noël Randon (ur. 4 maja 1920 w Krakowie, zm. 7 marca 2007 tamże) – polski prozaik, satyryk, scenarzysta, autor tekstów estradowych.
Absolwent Polonistyki i Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie II wojny światowej (w 1942-1943) współredagował tajny "Miesięcznik Literacki". W 1944-45 był więziony przez krakowskie gestapo. Już w 1937 r. zadebiutował w międzyszkolnym czasopiśmie Szkolne czasy. Twórca powieści o tematyce współczesnej, satyrycznych (m.in. Siedem zacnych grzechów głównych /1954/), kryminałów pod pseudonimem Noël Randon (Dwie rurki z kremem, Donoszę ci, Luizo, Cały ogień na laleczkę, Zbrodnia na konkurs), opowiadań dla młodzieży. Był scenarzystą filmowym m.in. filmów Rękopis znaleziony w Saragossie, Sanatorium pod Klepsydrą i serialu telewizyjnego (a także komiksu) Janosik. Jako felietonista i krytyk teatralny współpracował z krakowskim Dziennikiem Polskim, Tygodnikiem Powszechnym, Przekrojem, Życiem Literackim. Uważany za chodzącą kronikę starego Krakowa i kopalnię anegdot, od ponad 40 lat stały bywalec słynnego "stolika o jedenastej" w krakowskim klubie dziennikarzy "Pod Gruszką". Przyjaciel Karola Wojtyły. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu. Od lat zaangażowany w życie teatralne: działał w teatrach Tadeusza Kantora i Mieczysława Kotlarczyka (Teatr Rapsodyczny), kierownik literacki teatrów Groteska i Teatru Słowackiego, współtwórca (w latach sześćdziesiątych XX w.) kabaretu w Jamie Michalika. Autor sztuk teatralnych. W marcu 1996 r. za książkę Panopticum uhonorowany Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. [edytuj opis]