Roland Topor

"Zdjął ze ściany lustro, aby lepiej obserwować etapy swojego przeobrażenia. Rozebrał się całkowicie. Był nagi, nie zdjął tylko peruki. Chwycił brzytwę i krem do golenia i starannie ogolił nogi, od ud aż po kostki. Na biodrach zapiął pas z podwiązkami, następnie wciągnął pończochy i zaczepił je, gładkie i napięte, o małe gumowe aparaciki. W lustrze widział odbicie swych ud i prącia, które wisiało pomiędzy nimi. Przeszkadzało mu. Schował je między ściśniętymi udami. Złudzenie było idealne..."

"O, młodzi, nie starzejcie się - nigdy! Żyjcie intensywnie, nie martwiąc się o sukcesy, ubarwiajcie dni, rozbielajcie noce, bądźcie zuchwali, lekkomyślni i zabierzcie się stąd jak najszybciej tylko się da!"

"Kanclerz zatrzymał słonia i zaczął wydawać nieludzkie wrzaski.
- Jest szczęśliwy - wyjaśniła Angina. - Nie nawykł do tego.
Ten szok może go zabić."