Mariusz Sieniewicz

Debiutował na początku lat 90. w piśmie literacko-kulturalnym „Teraz my?” Opowiadaniem Łysość. Był współzałożycielem i redaktorem pisma ‘Portret”. W roku 1999 wydał w serii literackiej „Portretu” debiutancką powieść pt. Prababka. W roku 2002 zrezygnował z pracy w redakcji „Portretu”, zaś rok później opublikował drugą powieść Czwarte niebo, nominowaną do Paszportów „Polityki” i Nagrody Literackiej NIKE. Twórca audycji radiowych („Ucho do wycierania portretu” i „Kulturalne misie”) oraz happeningów („Rzeczyzoopospolita”, „Old parade”). W gwiazdozbiorze tygodnika „Przekrój” zaliczony do ósemki najciekawszych postaci młodej literatury i sztuki. W ankiecie ogólnopolskiego forum krytyki literackiej Literatorium.pl Czwarte niebo znalazło się na drugim miejscu na najlepszą powieść roku 2003. W roku 2004 był stypendystą międzynarodowego projektu „Homines Urbani” zorganizowanego przez Willę Decjusza i Instytutu Książki w Krakowie, zaś trzy lata wcześniej – stypendystą Miasta Olsztyna. Ostatnio publikował w „Krytyce politycznej” i internetowej Witrynie czasopism, wcześniej jego teksty można było znaleźć m.in. w „Borussi”, „FA-arcie”, „Przeglądzie Artystyczno-Literackim”, „Ha!arcie”, „Transformacjach”, „Warmii i Mazurach”. Tłumaczony na język niemiecki, rosyjski, chorwacki i litewski. Zawodowo udziela się jako asystent w Katedrze Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego i prowadzi zajęcia ze studentami z literatury współczesnej. Pisuje felietony do „Gazety Olsztyńskiej”. Mieszka na olsztyńskim Zatorzu, które mniej lub bardziej poradnie opisał w Czwartym niebie. W roku 2004 powstała na UWM w Olsztynie praca magisterska na temat twórczości Sieniewicza. W marcu 2005 roku Olga Tokarczuk rekomendowała twórczość Sieniewicza na Międzynarodowych Targach Książki w Lipsku, w ramach projektu „Famous Authors present promising young writers”. Prababka. Debiutancka powieść z roku 1999. Proza inicjacyjna, proza małych ojczyzn i jednocześnie moje prywatne śledztwo przeciwko pamięci. To dzieje małego chłopca Owiewki, który dorasta i inicjuje się gdzieś na północnej wsi. Inicjuje się ze światem poprzez piękno Długiej Gośki, wchodzi w magiczną krainę sprokurowaną przez zmarłą prababkę, by zaraz jednak być z niej wyrzuconym poprzez wtargnięcie Ślepego Generała. Czwarte niebo. To opowieść o młodym człowieku, Zygmuncie Drzeźniaku, żyjącym w prowincjonalnym mieście, którego potrzeba mitologizacji popchnęła w obłęd. Drzeźniak budując swoją mitologię, nie zauważa, że wcale nie musi ona służyć sensowi egzystencji. Wprost przeciwnie — budzą się demony i Drzeźniak z miejsca wikła się w konflikt sił potężniejszych od siebie: jawy i snu, Boga i Szatana, jak również własnych pragnień i fantomów. Żydówek nie obsługujemy. To zbiór 10 opowiadań, których wspólnym bohaterem jest Inny, Obcy — mocno zakorzeniony w ludzkiej podświadomości, choć rzadko dochodzący do głosu. Codzienność dobrze rozpoznana raptem, w krótkiej, gwałtownej iluminacji, w chwili jakiegoś zapętlenia, zrywa niewinną maskę i ujawnia absurdalną grozę, a człowiek zmuszony jest uczestniczyć w czymś, co go przerasta i musi poddać w wątpliwość to, czym był dotychczas. Nie może być pewien ani swej tożsamości, ani poglądów, uczuć, nawet płeć jest wielce wątpliwa.
[edytuj opis]

Przewiń: [] []