Kai Meyer

"Czasem - powiedziała - dwoje ludzi mija się, spogląda sobie przez chwilę w oczy i pozostaje tylko życzenie. Marzenie o tym, co mogłoby się wydarzyć. Odchodzą, z każdym krokiem dalej od siebie i od swoich snów."

"Jego pocałunek rozgrzewał ją, nawet w piwniczym zimnie chłodni. Mocno przytulali się do siebie, czuła zapach jego włosów, skóry i w mgnieniu oka była gotowa pójść z nim dokądkolwiek, daleko stąd, na drugi koniec świata. Wiedziała, że to kiczowate, ale właśnie tego potrzebowała. Największej, najbardziej lepkiej, najsłodszej porcji kiczu od czasów wynalezienia deseru. Mógł teraz spaść na nich deszcz płatków róż, a zza beczek mogła wyskoczyć grająca na skrzypcach Iole. Jutro było dość czasu na zgagę."

"(...)Wiesz, ludzie kłamią, kiedy mówią, ze nic nie jest tak silne jak miłość. To jedno z największych i najpodlejszych kłamstw ma świecie. Miłość nie jest silna. Jest tak samo krucha, jak wszystko inne. I kiedy o nią nie dbamy, tłucze się jak szkło."