Józef Stompor (ur. 1922, zm. 1997) – polski pisarz, lekarz, żołnierz Armii krajowej i Batalionów Chłopskich, podpułkownik WP .
Urodził się w Mircu, woj. kieleckie, w rodzinie chłopskiej. W 1952 r. ukończył Akademię Medyczną w Warszawie i rozpoczął pracę pod kierunkiem prof. Grucy, specjalizując się w chirurgii kostnej. Później poświęcił się leczeniu alkoholików i lekomanów.
Józefa Stompora interesowała tematyka wojenna i medyczna. Swoją pierwszą powieść Leśne noce wydał w 1958 r. Za powieść Rozdroża miłości otrzymał nagrodę Ministra Obrony Narodowej i wojewody łomżyńskiego w 1985 r. Książki Człowiek z lancetem , Szpital pod jodłami i Płonące lazarety przetłumaczono na język niemiecki.
Wydane książki:
Leśne noce
Partyzant od Starego
Człowiek z lancetem i inne opowiadania
Szpital pod jodłami
Orły
Rapsodia Świętokrzyska
Płonące lazarety: powieść powstańcza
Niewierna. Opowieść łomżyńska
Narkomanka
Duchy Baszty
Rozdroża miłości
Orły, Klara i medycy
Spod Łomży na Monte Cassino
Epizody powstańcze
Leśne noce czyli Cena miłości: na motywach debiutu z 1958 roku
Sekrety medyczne polskiego stalinizmu. Powieść