(ur. 1951) – prozaik, scenarzysta, autor filmów dokumentalnych. Przychylność krytyki i podziw czytelników przyniosła Bartowi powieść Rien ne va plus, za którą pisarz otrzymał prestiżową Nagrodę Kościelskich. Każda kolejna powieść jest rozwinięciem świetnego pomysłu fabularnego. W Rien ne va plus obdarzony świadomością portret trafia z Włoch do Polski i przez dwieście lat przygląda się narodowym troskom i przenikliwie je komentuje. Punkt widzenia włoskiego libertyna (w obrazie zaklęty jest duch księcia d'Arzipazzi’ego) został dowcipnie zderzony z polską mentalnością. Z kolei w Pociągu do podróży pisarz posłużył się klasycznym chwytem wędrówki w czasie. Dwaj amerykańscy agenci zostali wysłani do Wiednia z początku XX wieku z misją zgładzenia młodego Hitlera, by w ten sposób uchronić świat przed II wojną światową. Równie szalona i efektowna jest fabuła ogłoszonego pod pseudonimem Piątego jeźdźcy Apokalipsy. Tym razem chodzi o uratowanie świata przed nadejściem Antychrysta i ostateczną zagładą. Znów do akcji wkraczają tajne służby. W Don Juanie raz jeszcze – jak dotąd najbardziej okazały utwór Barta – również bazuje na doskonałym koncepcie. Ta barwna, erudycyjna powieść nawiązuje do historii miłości królowej Joanny Kastylijskiej do zmarłego męża, Filipa Pięknego. Zrozpaczona królowa nie pozwala pochować władcy, co na początku XVI wieku wywołało zgorszenie w całej katolickiej Europie. Do tej autentycznej historii Bart dodał własne zmyślenie. Na zmianę decyzji królowej ma wpłynąć Don Juan, sprowadzony z klasztoru, gdzie schronił się po rozpustnym życiu. Na czas misji Don Juan zrzuca habit i wciela się w towarzysza wypraw wojennych króla. Stopniowo zyskuje zaufanie i sympatię wdowy. Ale z każdą kolejną stroną powieściowa intryga nie tyle nawet się komplikuje, ile rozgałęzia, układa w osobne wątki – sensacyjne, kryminalne, miłosne. Pisząc o jednej z jego książek, Marek Zaleski sformułował uwagę, którą z powodzeniem można rozciągnąć na pozostałe utwory: Powieść Barta, nie pozując na arcydzieło, spełnia z nadmiarem oczekiwania, jakie stawiamy dobrej literaturze popularnej. W istocie – Andrzej Bart wyspecjalizował się w tworzeniu wyrafinowanej prozy popularnej. Jest podziwiany jako autor inteligentnych, błyskotliwych powieści, których zadaniem jest dostarczenie rozrywki na najwyższym poziomie; rozrywki rozumianej jako rozkoszowanie się stylem, aluzjami, wyszukanym dowcipem. [edytuj opis]
"-Co to znaczy nie kochałam?
Gdyby wszystkie dzieci miały pochodzić z miłości, świat by opustoszał. Zresztą kocha się rok lub dwa, a potem zwyczajne życie..."
Dodał: ticket
Dodano: 10 IV 2010 (ponad 15 lat temu)